Μες στα μάτια με κοιτάς και δε μιλάς
κι ειν’ ο φόβος που σε κάνει να πονάς
Όταν χάσεις κάτι μόνο τότε το εκτιμάς
μη μου λες λοιπόν πως ξαφνικά με αγαπάς
Άλλη μια ευκαιρία πια μη μου ζητάς
κάπου εδώ το έργο τέλειωσε για μας
Μια συγγνώμη
δε φτάνει τώρα για να αλλάξω γνώμη
Κι η πιο μεγάλη υπομονή τελειώνει
ειν’ αδιέξοδο από δω και μπρος
Μια συγγνώμη
από τη μοναξιά δε σε γλιτώνει
έστω κι αν η καρδιά σου μετανιώνει
ο δρόμος είναι τώρα πια κλειστός
Πως τα λάθη σου μου άνοιξαν πληγές
Πόσες μέτρησα δικές σου μαχαιριές
Όταν χάσεις κάτι μόνο τότε το εκτιμάς
μη μου λες λοιπόν πως ξαφνικά με αγαπάς
Άλλη μια ευκαιρία πια μη μου ζητάς
κάπου εδώ το έργο τέλειωσε για μας
|
Mes sta mátia me kitás ke de milás
ki in’ o fóvos pu se káni na ponás
Όtan chásis káti móno tóte to ektimás
mi mu les lipón pos ksafniká me agapás
Άlli mia efkería pia mi mu zitás
kápu edó to érgo téliose gia mas
Mia singnómi
de ftáni tóra gia na allákso gnómi
Ki i pio megáli ipomoní telióni
in’ adiéksodo apó do ke bros
Mia singnómi
apó ti monaksiá de se glitóni
ésto ki an i kardiá su metanióni
o drómos ine tóra pia klistós
Pos ta láthi su mu ániksan pligés
Póses métrisa dikés su macheriés
Όtan chásis káti móno tóte to ektimás
mi mu les lipón pos ksafniká me agapás
Άlli mia efkería pia mi mu zitás
kápu edó to érgo téliose gia mas
|