Πίσω απ’ τα πικρά μου μάτια
πόσες λύπες μαζευτήκαν,
της ζωής μου τα κομμάτια
μες στη μοναξιά πνιγήκαν.
Μια ζωή θα φεύγω μόνος
όταν θα ’ρχονται οι άλλοι,
Πατησίων και Κλαυθμώνος,
η ζωή μου μια σπατάλη.
Βήματα τυραννισμένα και ταξίδια κοντινά,
μια τους άλλους μια εμένα βλέπει ο ήλιος και πονά.
Πίσω απ’ τα σφιχτά μου χείλια
πόσες λέξεις μαζευτήκαν,
πόσα μάτια σαν καντήλια
μες στη μοναξιά σβηστήκαν.
Μια ζωή θα φεύγω μόνος
όταν θα ’ρχονται οι άλλοι,
Πατησίων και Κλαυθμώνος,
η ζωή μου μια σπατάλη.
Βήματα τυραννισμένα και ταξίδια κοντινά,
μια τους άλλους μια εμένα βλέπει ο ήλιος και πονά.
|
Píso ap’ ta pikrá mu mátia
póses lípes mazeftíkan,
tis zoís mu ta kommátia
mes sti monaksiá pnigíkan.
Mia zoí tha fevgo mónos
ótan tha ’rchonte i álli,
Patisíon ke Klafthmónos,
i zoí mu mia spatáli.
Oímata tirannisména ke taksídia kontiná,
mia tus állus mia eména vlépi o ílios ke poná.
Píso ap’ ta sfichtá mu chilia
póses léksis mazeftíkan,
pósa mátia san kantília
mes sti monaksiá svistíkan.
Mia zoí tha fevgo mónos
ótan tha ’rchonte i álli,
Patisíon ke Klafthmónos,
i zoí mu mia spatáli.
Oímata tirannisména ke taksídia kontiná,
mia tus állus mia eména vlépi o ílios ke poná.
|