Με τέτοια βαρυχειμωνιά
και με φουρτούνα στην καρδιά
το κύμα σε
το κύμα σε τυλίγει
κι αν κάνει η βάρκα σου νερά
τότε την κάθε σου χαρά
η θάλασσα
η θάλασσα την πνίγει
Μοιάζεις κι εσύ
μοιάζεις κι εσύ σαν θάλασσα
που με τα κύ
που με τα κύματα σου
μου τα `χεις κά
μου τα `χεις κάνει θάλασσα
και πνίγομαι
και πνίγομαι κοντά σου
Όταν στο πέλαγο βρεθείς
είναι μοιραίο να χαθείς
με τέτοια τρι
με τέτοια τρικυμία
και το τιμόνι της καρδιάς
θα σου τ’ αρπάξει ο βοριάς
που το ’χει αδυ
που το ’χει αδυναμία
|
Me tétia varichimoniá
ke me furtuna stin kardiá
to kíma se
to kíma se tilígi
ki an káni i várka su nerá
tóte tin káthe su chará
i thálassa
i thálassa tin pnígi
Miázis ki esí
miázis ki esí san thálassa
pu me ta kí
pu me ta kímata su
mu ta `chis ká
mu ta `chis káni thálassa
ke pnígome
ke pnígome kontá su
Όtan sto pélago vrethis
ine mireo na chathis
me tétia tri
me tétia trikimía
ke to timóni tis kardiás
tha su t’ arpáksi o voriás
pu to ’chi adi
pu to ’chi adinamía
|