Κάνω τα πάντα να μη σε σκέφτομαι
πίνω, σε καίω μες στο πιοτό
όμως σε θέλω για σένα καίγομαι
στιγμή δε φεύγεις απ’ το μυαλό μου
κλείνω τα μάτια μα πάλι έρχεσαι
στη μοναξιά μου σαν εφιάλτης
σε θέλω πίσω μα δεν το δέχεσαι
είμαι το θύμα μιας αγάπης
Μονά ζυγά τα θέλεις δικά σου
μια πέτρα είναι η καρδιά σου
Μονά ζυγά κι όσα ζήσαμε καίνε
γιατί είσ’ αλλού κι όλα γύρω μου φταίνε
Μονά ζυγά τα θέλεις δικά σου
μια πέτρα είναι η καρδιά σου
Μονά ζυγά κι όσα ζήσαμε καίνε
γιατί είσ’ αλλού κι όλα γύρω μου φταίνε
Ό,τι αγαπούσα εσύ το σκότωσες
χωρίς να νιώσεις κάτι για μένα
ό, τι ζητούσα αλλού το έδωσες
έγινα τώρα ξένος για σένα
τα όνειρά μου τα κατεδάφισες
τίποτα όμορφο δεν έχεις δώσει
χωρίς εξήγηση μόνο μου μ’ άφησες
τη μοναξιά μου έχω παγώσει
Μονά ζυγά τα θέλεις δικά σου
μια πέτρα είναι η καρδιά σου
Μονά ζυγά κι όσα ζήσαμε καίνε
γιατί είσ’ αλλού κι όλα γύρω μου φταίνε
Μονά ζυγά τα θέλεις δικά σου
μια πέτρα είναι η καρδιά σου
Μονά ζυγά κι όσα ζήσαμε καίνε
γιατί είσ’ αλλού κι όλα γύρω μου φταίνε
|
Káno ta pánta na mi se skéftome
píno, se keo mes sto piotó
ómos se thélo gia séna kegome
stigmí de fevgis ap’ to mialó mu
klino ta mátia ma páli érchese
sti monaksiá mu san efiáltis
se thélo píso ma den to déchese
ime to thíma mias agápis
Moná zigá ta thélis diká su
mia pétra ine i kardiá su
Moná zigá ki ósa zísame kene
giatí is’ allu ki óla giro mu ftene
Moná zigá ta thélis diká su
mia pétra ine i kardiá su
Moná zigá ki ósa zísame kene
giatí is’ allu ki óla giro mu ftene
Ό,ti agapusa esí to skótoses
chorís na niósis káti gia ména
ó, ti zitusa allu to édoses
égina tóra ksénos gia séna
ta ónirá mu ta katedáfises
típota ómorfo den échis dósi
chorís eksígisi móno mu m’ áfises
ti monaksiá mu écho pagósi
Moná zigá ta thélis diká su
mia pétra ine i kardiá su
Moná zigá ki ósa zísame kene
giatí is’ allu ki óla giro mu ftene
Moná zigá ta thélis diká su
mia pétra ine i kardiá su
Moná zigá ki ósa zísame kene
giatí is’ allu ki óla giro mu ftene
|