|
Νύχτωσε και θέλω
απόψε πάλι να σε θυμηθώ
Μόνος είμαι κλαίω
και έχω τόσο ανάγκη να σε δω
Δεν είσαι εδώ
να πάρεις απ’ τα μάτια μου το δάκρυ
Δεν είσαι εδώ
κι αισθάνομαι τρελός στο παρά κάτι
Μόνο εγώ σ’ αγαπάω
άκουσε με πονάω
κι η καρδιά μου κοντεύει να σπάσει
Μόνο εγώ σ’ αγαπάω
άκουσε με πονάω
δεν πιστεύω πως μ’ έχεις ξεχάσει
Νύχτωσε και ψάχνω
στα χέρια σου να πέσω να καώ
Ζω μα δεν υπάρχω
σταγόνα μοιάζω στον ωκεανό
Δεν είσαι εδώ
αγέρι της ζωής μου πώς να ζήσω
Δεν είσαι εδώ
και πως τη μοναξιά μου να νικήσω
Μόνο εγώ σ’ αγαπάω
άκουσε με πονάω
κι η καρδιά μου κοντεύει να σπάσει
Μόνο εγώ σ’ αγαπάω
άκουσε με πονάω
δεν πιστεύω πως μ’ έχεις ξεχάσει
|
Níchtose ke thélo
apópse páli na se thimithó
Mónos ime kleo
ke écho tóso anágki na se do
Den ise edó
na páris ap’ ta mátia mu to dákri
Den ise edó
ki esthánome trelós sto pará káti
Móno egó s’ agapáo
ákuse me ponáo
ki i kardiá mu kontevi na spási
Móno egó s’ agapáo
ákuse me ponáo
den pistevo pos m’ échis ksechási
Níchtose ke psáchno
sta chéria su na péso na kaó
Zo ma den ipárcho
stagóna miázo ston okeanó
Den ise edó
agéri tis zoís mu pós na zíso
Den ise edó
ke pos ti monaksiá mu na nikíso
Móno egó s’ agapáo
ákuse me ponáo
ki i kardiá mu kontevi na spási
Móno egó s’ agapáo
ákuse me ponáo
den pistevo pos m’ échis ksechási
|
