|
Τι πυρκαγιές και τι φωτιές
σαν το κερί με καίνε
μες στο βυθό βυθίζομαι
κι όταν σε συλλογίζομαι
τα δυο μου μάτια κλαίνε!
Τα θλιμμένα νυχτοπούλια
μαζί μου αναστενάζουνε
κι ο Αυγερινός κι η Πούλια
κακούργα σε δικάζουνε!
Τι αστραπές, τι κεραυνοί
μ’ έχουν βαθιά πληγώσει
χίλιες πληγές μου άνοιξες
τραυματισμένο μ’ άφησες
και ποιος θα με γλιτώσει.
Τα θλιμμένα νυχτοπούλια
μαζί μου αναστενάζουνε
κι ο Αυγερινός κι η Πούλια
κακούργα σε δικάζουνε!
|
Ti pirkagiés ke ti fotiés
san to kerí me kene
mes sto vithó vithízome
ki ótan se sillogizome
ta dio mu mátia klene!
Ta thlimména nichtopulia
mazí mu anastenázune
ki o Avgerinós ki i Pulia
kakurga se dikázune!
Ti astrapés, ti keravni
m’ échun vathiá pligósi
chílies pligés mu ánikses
trafmatisméno m’ áfises
ke pios tha me glitósi.
Ta thlimména nichtopulia
mazí mu anastenázune
ki o Avgerinós ki i Pulia
kakurga se dikázune!
|
