|
Ισορροπούσα τη ζωή μου
πάνω στης τρέλας το σχοινί
κι έλεγα μέσα μου “Θ’ αντέξεις
ρε μάγκα κάνε υπομονή”
Ύστερα γνώρισα εσέμα
κι άλλαξε ο χτύπος της καρδιάς
κι όλο ψιθύριζα σε μένα
“Βασίλη μην τα παρατάς”
Έτσι σε νίκησα ζωή, έτσι σε νίκησα
κι όταν μου διάβαζε το χέρι κάποια γύφτισσα
μου είπε φίλε η ζωή δεν είναι ψέμα
πρέπει γι’ αυτό που αγαπάς να τρέξει αίμα
Τα βράδια πέφτω και κοιμάμαι
κι απ’ το μυαλό περνούν πολλά
κι όταν αρχίζω και θυμάμαι
τα μάτια γίνονται θολά
Έτσι σε νίκησα ζωή, έτσι σε νίκησα
κι αν ίσως κάποιον άθελά μου τον αδίκισα
γιατί ήμουν ζόρικο παιδί με δίχως τρόπους
ζητώ συγνώμη απ’ το Θεό κι απ’ τους ανθρώπους
|
Isorropusa ti zoí mu
páno stis trélas to schiní
ki élega mésa mu “Th’ antéksis
re mágka káne ipomoní”
Ύstera gnórisa eséma
ki állakse o chtípos tis kardiás
ki ólo psithíriza se ména
“Oasíli min ta paratás”
Έtsi se níkisa zoí, étsi se níkisa
ki ótan mu diávaze to chéri kápia giftissa
mu ipe fíle i zoí den ine pséma
prépi gi’ aftó pu agapás na tréksi ema
Ta vrádia péfto ke kimáme
ki ap’ to mialó pernun pollá
ki ótan archízo ke thimáme
ta mátia ginonte tholá
Έtsi se níkisa zoí, étsi se níkisa
ki an ísos kápion áthelá mu ton adíkisa
giatí ímun zóriko pedí me díchos trópus
zitó signómi ap’ to Theó ki ap’ tus anthrópus
|
