|
Τριγύρω μου χορεύουνε ολόλευκες νιφάδες
τον ύπνο μου επισκέπτονται παράξενες κυράδες
Νεράιδες του λευκού χιονιού, παλιές μου αγαπημένες
μα όταν στα μάτια τις κοιτώ φαντάζουν Θεέ μου ξένες
Αναρωτιέται το μυαλό και την καρδιά ρωτάει
πως γίνεται και η ζωή το όνειρο απατάει
Χιόνιζε κάποτε παλιά, πάντα στα παραμύθια
μα γλίστρησε απ’ τα χέρια μας και χάθηκε η αλήθεια
Χίλια φιλιά και μιαν αρχή
μες στην υγρή ματιά σου
μες στη σιωπή, γλυκιά πνοή
τα τόσα μυστικά σου
Τριγύρω μου χορεύουνε τα βήματα του κόσμου
κι απ’ των ματιών σου τις πηγές ήρθα να κλέψω φως μου
Νεράιδες, κλέψτε μας κι εμάς, κλέψτε μας τα καμένα
σηκώστε μας σ’ ένα χορό με τα φτερά ανοιγμένα
Αναρωτιέμαι πια κι εγώ κι εσένανε ρωτάω
νύχτες πως ξελογιάζομαι, στ’ όνειρο σεργιανάω
Νόμιζα πως στο πουθενά φωλιάζει η αλήθεια
μα χιόνισε, κι αρχίσαμε ξανά τα παραμύθια
Πάνω στη μούρλα τη γλυκιά και στο τρελό μεθύσι
όλα να ‘ρθούνε ποιο κοντά και ο πόνος να λυγίσει
Πάνω στη μούρλα τη γλυκιά και στο τρελό μεθύσι
όλα να ρθούνε ποιο κοντά και ο πόνος να λυγίσει
|
Trigiro mu chorevune olólefkes nifádes
ton ípno mu episképtonte paráksenes kirádes
Neráides tu lefku chioniu, paliés mu agapiménes
ma ótan sta mátia tis kitó fantázun Theé mu ksénes
Anarotiéte to mialó ke tin kardiá rotái
pos ginete ke i zoí to óniro apatái
Chiónize kápote paliá, pánta sta paramíthia
ma glístrise ap’ ta chéria mas ke cháthike i alíthia
Chília filiá ke mian archí
mes stin igrí matiá su
mes sti siopí, glikiá pnoí
ta tósa mistiká su
Trigiro mu chorevune ta vímata tu kósmu
ki ap’ ton matión su tis pigés írtha na klépso fos mu
Neráides, klépste mas ki emás, klépste mas ta kaména
sikóste mas s’ éna choró me ta fterá anigména
Anarotiéme pia ki egó ki esénane rotáo
níchtes pos kselogiázome, st’ óniro sergianáo
Nómiza pos sto puthená foliázi i alíthia
ma chiónise, ki archísame ksaná ta paramíthia
Páno sti murla ti glikiá ke sto treló methísi
óla na ‘rthune pio kontá ke o pónos na ligisi
Páno sti murla ti glikiá ke sto treló methísi
óla na rthune pio kontá ke o pónos na ligisi
|
