Τη νύχτα λεν τα θαύματα
γελάνε τους ανθρώπους
κι η μέρα όταν φαίνεται
τα δείχνει όλα γυμνά.
Σκορπίζουνε σαν σύννεφα
καπνοί σε καπνοδόχους
τα στοιχειωμένα αγγίγματα
κι όλα τα μυστικά.
Μα ότι κι αν λένε
όσοι κι αν κλαίνε
από της νύχτας κρίνα.
Όλα της γης τα θαύματα
συμβαίνουνε εκεί, νύχτα
γεννιούνται τα παιδιά
μη με ρωτάς γιατί.
Μην τους ακούς τι λένε αυτοί
μη δίνεις σημασία, μόνον εγώ
θα σου το πω ποιο είν’ το μυστικό.
Της νύχτας το ταξίδεμα
το σέρνει η μαγεία
μόνο τη φαντασία σου
χρειάζεσαι οδηγό.
Μα ότι κι αν λένε
όσοι κι αν κλαίνε
από της νύχτας κρίνα.
Όλα της γης τα θαύματα
συμβαίνουνε εκεί, νύχτα
γεννιούνται τα παιδιά
μη με ρωτάς γιατί.
|
Ti níchta len ta thafmata
geláne tus anthrópus
ki i méra ótan fenete
ta dichni óla gimná.
Skorpízune san sínnefa
kapni se kapnodóchus
ta stichioména angigmata
ki óla ta mistiká.
Ma óti ki an léne
ósi ki an klene
apó tis níchtas krína.
Όla tis gis ta thafmata
simvenune eki, níchta
genniunte ta pediá
mi me rotás giatí.
Min tus akus ti léne afti
mi dínis simasía, mónon egó
tha su to po pio in’ to mistikó.
Tis níchtas to taksídema
to sérni i magia
móno ti fantasía su
chriázese odigó.
Ma óti ki an léne
ósi ki an klene
apó tis níchtas krína.
Όla tis gis ta thafmata
simvenune eki, níchta
genniunte ta pediá
mi me rotás giatí.
|