Της νύχτας είναι παιδί και φίλος
της αγκαλιάς της ο ναυαγός
μ’ ένα ποτήρι κι ένα τραγούδι
ζω και πεθαίνω πριν βγει το φως.
Νύχτα τσιγγάνα κόρη του ονείρου
νύχτα με πέπλα μυρωδικά
νύχτα του έρωτα και του πόθου
ζω και πεθαίνω με μυστικά.
Φεύγω κι έρχομαι ένα το κύμα,
νύχτα κι η θάλασσα φωτιά.
Στέκει η ζωή μου πάνω σε νήμα
και ταξιδεύει με το νοτιά.
Νύχτα τσιγγάνα κόρη του ονείρου
νύχτα με πέπλα μυρωδικά,
νύχτα του έρωτα και του πόθου
ζω και πεθαίνω με μυστικά.
|
Tis níchtas ine pedí ke fílos
tis agkaliás tis o nafagós
m’ éna potíri ki éna tragudi
zo ke petheno prin vgi to fos.
Níchta tsingána kóri tu oniru
níchta me pépla mirodiká
níchta tu érota ke tu póthu
zo ke petheno me mistiká.
Fevgo ki érchome éna to kíma,
níchta ki i thálassa fotiá.
Stéki i zoí mu páno se níma
ke taksidevi me to notiá.
Níchta tsingána kóri tu oniru
níchta me pépla mirodiká,
níchta tu érota ke tu póthu
zo ke petheno me mistiká.
|