Τρυφερό το χρώμα σου
καημός και πυρετός που με τρομάζει.
Σβήσε τ’ άλλα χρώματα και άσε μου το γκρι
στη μοναξιά μου εμένα
άλλο χρώμα δε μου ταιριάζει.
Νυχτερινά τα χρώματα
μα να μη λέμε ονόματα
πως ν’ αντέξω τις ώρες που φεύγεις
στο ψέμα να ζω.
Νυχτερινά τα μάτια σου
στ’ ατέλειωτα ταξίδια
σ’ έχω χάσει κι ακόμα γυρεύω
ψυχή να σε βρω.
Τρυφερά είν’ τα χείλη σου
σαν έρωτας θυμός με δικάζει.
Μέσα στο κοχύλι σου η ζωή μου
μια σταλιά να σε ποθώ
κι άλλο χρώμα σε μένα να μη ταιριάζει.
Νυχτερινά τα χρώματα
μα να μη λέμε ονόματα
πως ν’ αντέξω τις ώρες που φεύγεις
στο ψέμα να ζω.
Νυχτερινά τα μάτια σου
στ’ ατέλειωτα ταξίδια
σ’ έχω χάσει κι ακόμα γυρεύω
ψυχή να σε βρω.
|
Triferó to chróma su
kaimós ke piretós pu me tromázi.
Svíse t’ álla chrómata ke áse mu to gkri
sti monaksiá mu eména
állo chróma de mu teriázi.
Nichteriná ta chrómata
ma na mi léme onómata
pos n’ antékso tis óres pu fevgis
sto pséma na zo.
Nichteriná ta mátia su
st’ atéliota taksídia
s’ écho chási ki akóma girevo
psichí na se vro.
Triferá in’ ta chili su
san érotas thimós me dikázi.
Mésa sto kochíli su i zoí mu
mia staliá na se pothó
ki állo chróma se ména na mi teriázi.
Nichteriná ta chrómata
ma na mi léme onómata
pos n’ antékso tis óres pu fevgis
sto pséma na zo.
Nichteriná ta mátia su
st’ atéliota taksídia
s’ écho chási ki akóma girevo
psichí na se vro.
|