Πάνω σου στηρίχτηκα και ανοίχτηκα
θυμάμαι ονειρευόσουνα μια ζωή με μένα
τώρα απ’ τα μάτια μου τρέχουν τα κομμάτια μου
που βλέπω την αγάπη μας να ζει στα πεταμένα
Γιατί όλα ήταν ψέματα τόσες χιλιάδες ψέματα
ήταν η αγάπη σου λόγια απ’ τα μεγάλα
κι εγώ που σ’ εμπιστεύτηκα
τώρα μόνος βρέθηκα
στη θάλασσα που σου ’δωσα
η αγάπη σου μια στάλα
Έλεγαν ταιριάζουνε σαν δυο σταγόνες μοιάζουνε
κοίτα πως του φέρεται πώς τον αγαπάει
Κι ύστερα δε μίλησες πικρά με γλυκοφίλησες
κι είπες ότι η σχέση μας σε αδιέξοδο πως πάει
Γιατί όλα ήταν ψέματα τόσες χιλιάδες ψέματα
ήταν η αγάπη σου λόγια απ’ τα μεγάλα
κι εγώ που σ’ εμπιστεύτηκα
τώρα μόνος βρέθηκα
στη θάλασσα που σου ’δωσα
η αγάπη σου μια στάλα
|
Páno su stiríchtika ke anichtika
thimáme onirevósuna mia zoí me ména
tóra ap’ ta mátia mu tréchun ta kommátia mu
pu vlépo tin agápi mas na zi sta petaména
Giatí óla ítan psémata tóses chiliádes psémata
ítan i agápi su lógia ap’ ta megála
ki egó pu s’ ebisteftika
tóra mónos vréthika
sti thálassa pu su ’dosa
i agápi su mia stála
Έlegan teriázune san dio stagónes miázune
kita pos tu férete pós ton agapái
Ki ístera de mílises pikrá me glikofílises
ki ipes óti i schési mas se adiéksodo pos pái
Giatí óla ítan psémata tóses chiliádes psémata
ítan i agápi su lógia ap’ ta megála
ki egó pu s’ ebisteftika
tóra mónos vréthika
sti thálassa pu su ’dosa
i agápi su mia stála
|