Όσο χαμηλά κι αν έχω πέσει μάτια μου
δε με νοιάζει αφού έχω εσένα
Γιατί εσύ μαζεύεις τα κομμάτια μου
κι απ’ την αρχή τα φτιάχνεις ένα ένα
Όσο έχω εσένα δε φοβάμαι κανέναν
της αγάπης τα φρένα έχουν σπάσει για μένα
Όσο έχω εσένα δε φοβάμαι κανέναν
μάτια μου
Μες στα όνειρα μου σ’ έχω κλείσει μάτια μου
στα όνειρα που έκανα για σένα
και όταν γκρεμίζουν της αγάπης τα παλάτια μου
απ’ την αρχή τα χτίζεις ένα ένα
Όσο έχω εσένα δε φοβάμαι κανέναν
της αγάπης τα φρένα έχουν σπάσει για μένα
Όσο έχω εσένα δε φοβάμαι κανέναν
μάτια μου
|
Όso chamilá ki an écho pési mátia mu
de me niázi afu écho eséna
Giatí esí mazevis ta kommátia mu
ki ap’ tin archí ta ftiáchnis éna éna
Όso écho eséna de fováme kanénan
tis agápis ta fréna échun spási gia ména
Όso écho eséna de fováme kanénan
mátia mu
Mes sta ónira mu s’ écho klisi mátia mu
sta ónira pu ékana gia séna
ke ótan gkremízun tis agápis ta palátia mu
ap’ tin archí ta chtízis éna éna
Όso écho eséna de fováme kanénan
tis agápis ta fréna échun spási gia ména
Όso écho eséna de fováme kanénan
mátia mu
|