Το κορμί μου λυγίζει σαν στάχυ,
καίγεται από τον πυρετό,
μην μ’ αφήνεις στον κόσμο μονάχη,
τίποτ’ άλλο από σένα δεν ζητώ,
μην μ’ αφήνεις στον κόσμο μονάχη,
τίποτ’ άλλο από σένα δεν ζητώ.
Δεν έχω δύναμη να σε κρατήσω,
καρδιά δεν έχω να ξαν’ αγαπήσω,
ή θα πεθάνω ή θα χαθώ,
γιατί να σβήσει η αγάπη μας εδώ,
ή θα πεθάνω ή θα χαθώ,
γιατί να σβήσει η αγάπη μας εδώ.
Όσες νύχτες κι αν κλάψω για σένα,
δεν τελειώνει ο δικός μου ο καημός,
τα όνειρά μου, πουλιά πληγωμένα,
τα σκοτώνει απόψε ο χωρισμός,
τα όνειρά μου, πουλιά πληγωμένα,
τα σκοτώνει απόψε ο χωρισμός.
Δεν έχω δύναμη να σε κρατήσω,
καρδιά δεν έχω να ξαν’ αγαπήσω,
ή θα πεθάνω ή θα χαθώ,
γιατί να σβήσει η αγάπη μας εδώ,
ή θα πεθάνω ή θα χαθώ,
γιατί να σβήσει η αγάπη μας εδώ.
|
To kormí mu ligizi san stáchi,
kegete apó ton piretó,
min m’ afínis ston kósmo monáchi,
típot’ állo apó séna den zitó,
min m’ afínis ston kósmo monáchi,
típot’ állo apó séna den zitó.
Den écho dínami na se kratíso,
kardiá den écho na ksan’ agapíso,
í tha petháno í tha chathó,
giatí na svísi i agápi mas edó,
í tha petháno í tha chathó,
giatí na svísi i agápi mas edó.
Όses níchtes ki an klápso gia séna,
den telióni o dikós mu o kaimós,
ta ónirá mu, puliá pligoména,
ta skotóni apópse o chorismós,
ta ónirá mu, puliá pligoména,
ta skotóni apópse o chorismós.
Den écho dínami na se kratíso,
kardiá den écho na ksan’ agapíso,
í tha petháno í tha chathó,
giatí na svísi i agápi mas edó,
í tha petháno í tha chathó,
giatí na svísi i agápi mas edó.
|