Όταν γύρω νυχτώνει
Η ματιά μου θολώνει
Ζητώντας να βρει κάποιο φως
Στα σκοτάδια του κόσμου
Μέχρι και ο εαυτός μου
Μου φαίνεται εχθρός
Όταν γύρω νυχτώνει
Το μυαλό μου γυρνάει
Και πίσω με πάει στα παλιά
Μοναξιά με τυλίγει
Κι η πληγή ξανανοίγει
Τότε θέλω να βρω μια ψυχή
Να της πω
άκουσέ με
Σαν εσένα κι εγώ
Ζεστασιά λαχταρώ
άγγιξέ με
Όταν γύρω νυχτώνει
Το κουράγιο τελειώνει
Κι ο φόβος απλώνει
Παντού
Κι όλα μοιάζουν για μένα
Μακρινά και χαμένα
|
Όtan giro nichtóni
I matiá mu tholóni
Zitóntas na vri kápio fos
Sta skotádia tu kósmu
Méchri ke o eaftós mu
Mu fenete echthrós
Όtan giro nichtóni
To mialó mu girnái
Ke píso me pái sta paliá
Monaksiá me tilígi
Ki i pligí ksananigi
Tóte thélo na vro mia psichí
Na tis po
ákusé me
San eséna ki egó
Zestasiá lachtaró
ángiksé me
Όtan giro nichtóni
To kurágio telióni
Ki o fóvos aplóni
Pantu
Ki óla miázun gia ména
Makriná ke chaména
|