|
Πόσο βασανίστηκα κοντά σου!
Πόσο πλήρωσα την απονιά σου!
Κακούργα, συ μου το ‘κλεισες το σπίτι
και τώρα χαίρεσαι που μ’ έκανες αλήτη!
Παίξτε μπουζούκια, παίξτε βιολιά,
μια πονεμένη ψυχή το ζητά.
Παίξτε απόψε να σπάσει, παιδιά,
του αλήτη n καρδιά!
Τη ζωή μου έπαιξα με σένα,
τη ζημιά σου πλήρωσα με αίμα!
Ότι κι αν είχα σε μια νύχτα το ‘χω χάσει,
γιατί στη μαύρη σου καρδιά έδωσα βάση!
Παίξτε μπουζούκια, παίξτε βιολιά,
μια πονεμένη ψυχή το ζητά!
Παίξτε απόψε να σπάσει, παιδιά,
του αλήτη n καρδιά!
Δυο καρδιές αφήνεις μες στο κλάμα,
πόνεσε κι n δόλια μου n μάνα!
Που με μεγάλωσε με πίκρες, με νυχτέρια,
για να με πνίξουνε τα δυο σου μαύρα χέρια!
Παίξτε μπουζούκια, παίξτε βιολιά,
μια πονεμένη ψυχή το ζητά!
Παίξτε απόψε να σπάσει, παιδιά,
Του αλήτη n καρδιά!
|
Póso vasanístika kontá su!
Póso plírosa tin aponiá su!
Kakurga, si mu to ‘klises to spíti
ke tóra cherese pu m’ ékanes alíti!
Pekste buzukia, pekste violiá,
mia poneméni psichí to zitá.
Pekste apópse na spási, pediá,
tu alíti n kardiá!
Ti zoí mu épeksa me séna,
ti zimiá su plírosa me ema!
Όti ki an icha se mia níchta to ‘cho chási,
giatí sti mavri su kardiá édosa vási!
Pekste buzukia, pekste violiá,
mia poneméni psichí to zitá!
Pekste apópse na spási, pediá,
tu alíti n kardiá!
Dio kardiés afínis mes sto kláma,
pónese ki n dólia mu n mána!
Pu me megálose me píkres, me nichtéria,
gia na me pníksune ta dio su mavra chéria!
Pekste buzukia, pekste violiá,
mia poneméni psichí to zitá!
Pekste apópse na spási, pediá,
Tu alíti n kardiá!
|
