|
Άλλη μια μέρα που δε θα σε δω,
άλλη μια νύχτα θα ψάξω να βρω
λόγους κι αιτίες που είσαι μακριά,
εγώ κι εσύ ξενητειά…
Πάλι θα σκέφτομαι πού τριγυρνάς,
μόνη αν είσαι, αν κλαις, αν γελάς,
αν σου ‘χω λείψει ή αν με ξεπερνάς
άραγε πώς να περνάς…
Πάνε τώρα τόσες μέρες που δεν έχω νέα σου…
Θεέ μου, πόσο μου `χει λείψει μία καλημέρα σου!..
Πάνε τώρα τόσες μέρες, φως μου, που δε σ’ άκουσα
κι απ’ την τόση τη λαχτάρα την ψυχή μου μάτωσα.
Με την ελπίδα κοιμάμαι ξυπνώ
πως κάποια μέρα θα ‘ρθεις πάλι εδώ,
να μου χαρίσεις με ένα φιλί
όση μου πήρες ζωή…
Μα η μοναξιά είναι άγρια πολύ
με τσαλακώνει, με ρίχνει στη γη
να μην πιστεύω μου λέει σε μας
γιατί πια δε μ’ αγαπάς…
Πάνε τώρα τόσες μέρες που δεν έχω νέα σου…
Θεέ μου, πόσο μου `χει λείψει μία καλημέρα σου!..
Πάνε τώρα τόσες μέρες, φως μου, που δε σ’ άκουσα
κι απ’ την τόση τη λαχτάρα την ψυχή μου μάτωσα.
|
Άlli mia méra pu de tha se do,
álli mia níchta tha psákso na vro
lógus ki etíes pu ise makriá,
egó ki esí ksenitiá…
Páli tha skéftome pu trigirnás,
móni an ise, an kles, an gelás,
an su ‘cho lipsi í an me ksepernás
árage pós na pernás…
Páne tóra tóses méres pu den écho néa su…
Theé mu, póso mu `chi lipsi mía kaliméra su!..
Páne tóra tóses méres, fos mu, pu de s’ ákusa
ki ap’ tin tósi ti lachtára tin psichí mu mátosa.
Me tin elpída kimáme ksipnó
pos kápia méra tha ‘rthis páli edó,
na mu charísis me éna filí
ósi mu píres zoí…
Ma i monaksiá ine ágria polí
me tsalakóni, me ríchni sti gi
na min pistevo mu léi se mas
giatí pia de m’ agapás…
Páne tóra tóses méres pu den écho néa su…
Theé mu, póso mu `chi lipsi mía kaliméra su!..
Páne tóra tóses méres, fos mu, pu de s’ ákusa
ki ap’ tin tósi ti lachtára tin psichí mu mátosa.
|
