|
Αχ, οι νύχτες του Γενάρη αυτουνού,
Που κάθομαι και ξαναπλάττω με το νου,
Εκείνες τες στιγμές και σ’ ανταμώνω
Κι ακούω τα λόγια μας τα τελευταία,
Κι ακούω τα πρώτα, κι ακούω τα πρώτα
Κι ακούω τα πρώτα
Απελπισμένες νύχτες του Γενάρη αυτουνού,
Σαν φεύγει η οπτασία και μ’ αφήνει μόνο
Πώς φεύγει και διαλύεται βιαστική.
Πάνε τα δέντρα,
Πάνε οι δρόμοι,
Πάνε τα σπίτια,
Πάνε τα φώτα.
Σβήνει και χάνεται η μορφή σου,
Η ερωτική
Σβήνει και χάνεται η μορφή σου,
Η ερωτική
Απελπισμένες νύχτες του Γενάρη αυτουνού,
Σαν φεύγει η οπτασία και μ’ αφήνει μόνο
Πώς φεύγει και διαλύεται βιαστική.
Πάνε τα δέντρα,
Πάνε οι δρόμοι,
Πάνε τα σπίτια,
Πάνε τα φώτα.
|
Ach, i níchtes tu Genári aftunu,
Pu káthome ke ksanaplátto me to nu,
Ekines tes stigmés ke s’ antamóno
Ki akuo ta lógia mas ta teleftea,
Ki akuo ta próta, ki akuo ta próta
Ki akuo ta próta
Apelpisménes níchtes tu Genári aftunu,
San fevgi i optasía ke m’ afíni móno
Pós fevgi ke dialíete viastikí.
Páne ta déntra,
Páne i drómi,
Páne ta spítia,
Páne ta fóta.
Svíni ke chánete i morfí su,
I erotikí
Svíni ke chánete i morfí su,
I erotikí
Apelpisménes níchtes tu Genári aftunu,
San fevgi i optasía ke m’ afíni móno
Pós fevgi ke dialíete viastikí.
Páne ta déntra,
Páne i drómi,
Páne ta spítia,
Páne ta fóta.
|
