Σαν βυζαντινές εικόνες
ξεπουλήσαν οι αιώνες
όλα μας τα κρίματα.
Κι έστειλαν τις λεγεώνες
σε καρδιές και σε στρατώνες
κι έσυραν τα βήματα.
Σαν ζεϊμπέκικο που χόρεψαν στο πέλαγο Σαρακηνοί
η ζωή μου κυνηγάει και κρατάει την υπομονή,
κι εσύ κάδρο του Θεόφιλου που ξέμεινε σε μια γωνιά.
Άιντε να πετάξουμε άλλη μια φορά
σαν να ’χαμε φτερά.
Σαν κυκλάμινα στα χιόνια
ξεπουλήσανε τα χρόνια
ό, τι δεν προφτάσαμε.
Και αδειάσαν τα καμιόνια
κι έφυγαν τα χελιδόνια
του ουρανού που χάσαμε.
Σαν ζεϊμπέκικο που χόρεψαν στο πέλαγο Σαρακηνοί
η ζωή μου κυνηγάει και κρατάει την υπομονή,
κι εσύ κάδρο του Θεόφιλου που ξέμεινε σε μια γωνιά.
Άιντε να πετάξουμε άλλη μια φορά
σαν να ’χαμε φτερά.
|
San vizantinés ikónes
ksepulísan i eónes
óla mas ta krímata.
Ki éstilan tis legeónes
se kardiés ke se stratónes
ki ésiran ta vímata.
San zeibékiko pu chórepsan sto pélago Sarakini
i zoí mu kinigái ke kratái tin ipomoní,
ki esí kádro tu Theófilu pu ksémine se mia goniá.
Άinte na petáksume álli mia forá
san na ’chame fterá.
San kiklámina sta chiónia
ksepulísane ta chrónia
ó, ti den proftásame.
Ke adiásan ta kamiónia
ki éfigan ta chelidónia
tu uranu pu chásame.
San zeibékiko pu chórepsan sto pélago Sarakini
i zoí mu kinigái ke kratái tin ipomoní,
ki esí kádro tu Theófilu pu ksémine se mia goniá.
Άinte na petáksume álli mia forá
san na ’chame fterá.
|