Μοίρα κακή κι αντιδίκη
τυραννισμένη μοίρα
ποια πάθη από τον έρωντα
ποιες προίκες δεν επήρα;
Στη δούλεψη και στους καημούς
μικρή περίσσα εμπήκα
τσ`αγάπης κι όλα τα κακά
κι οι παιδωμές μ`εβρήκα.
Μόνια μου με τον έρωντα
καθ`ώραν επολέμου
και κιαθενός τα πάθη μου
δεν έδειχνα ποτέ μου.
Μα κείνος μάστορας καλός
γιατί ήτο του πολέμου
μέρα και νύχτα δυνατό
πόλεμον έδιδέ μου.
Χίλιες ζουγράφιζε χαρές
μέσα στο λογισμό μου
και χίλιες έδειχνε ομορφιές
πάντα των ομαθιών μου.
Τόσον απού με νίκησε
και δούλη απόμεινά του
και τση καημένης μου καρδιάς
την εξουσιά έδωκά του.
|
Mira kakí ki antidíki
tirannisméni mira
pia páthi apó ton éronta
pies prikes den epíra;
Sti dulepsi ke stus kaimus
mikrí períssa ebíka
ts`agápis ki óla ta kaká
ki i pedomés m`evríka.
Mónia mu me ton éronta
kath`óran epolému
ke kiathenós ta páthi mu
den édichna poté mu.
Ma kinos mástoras kalós
giatí íto tu polému
méra ke níchta dinató
pólemon édidé mu.
Chílies zugráfize charés
mésa sto logismó mu
ke chílies édichne omorfiés
pánta ton omathión mu.
Tóson apu me níkise
ke duli apóminá tu
ke tsi kaiménis mu kardiás
tin eksusiá édoká tu.
|