Άνοιξες πανιά και φεύγεις,
τώρα μακριά,
πού ταξιδεύεις για που πaς,
δεν βρήκα λόγια να σου πω…
θα σε καρτερώ, θα σε καρτερώ…
Ποιο μονοπάτι, τώρα περπατάς,
με ποιον το διαβαίνεις
και πίσω δεν κοιτάς…
Που κάθομαι μονάχος,
στου δρόμου εκεί την άκρη
που ζούσαμε παλιά…
να σκέφτομαι εσένα
και να μετράω μόνος,
τις πίκρας τα σκαλιά…
Άνοιξες φτερά καρδιά μου,
και πέταξες μακριά,
σαν τα χελιδόνια στο νοτιά!
Να μου προσέχεις…
εκεί ψηλά έχει παγωνιά,
τόση παγωνιά!
Ποιο μονοπάτι, τώρα περπατάς,
με ποιον το διαβαίνεις
και πίσω δεν κοιτάς…
Που κάθομαι μονάχος,
στου δρόμου εκεί την άκρη
που ζούσαμε παλιά…
να σκέφτομαι εσένα
και να μετράω μόνος,
τις πίκρας τα σκαλιά…
Και κάθομαι μονάχος,
στου δρόμου εκεί την άκρη
που ζούσαμε παλιά…
να σκέφτομαι εσένα
και να μετράω μόνος,
τις πίκρας τα σκαλιά…
Και κάθομαι μονάχος,
στου δρόμου εκεί την άκρη
που ζούσαμε παλιά…
να σκέφτομαι εσένα
και να μετράω μόνος,
τις πίκρας τα σκαλιά…
Και κάθομαι μονάχος,
στου δρόμου εκεί την άκρη
που ζούσαμε παλιά…
να σκέφτομαι εσένα
και να μετράω μόνος,
τις πίκρας τα σκαλιά…
|
Άnikses paniá ke fevgis,
tóra makriá,
pu taksidevis gia pu pas,
den vríka lógia na su po…
tha se karteró, tha se karteró…
Pio monopáti, tóra perpatás,
me pion to diavenis
ke píso den kitás…
Pu káthome monáchos,
stu drómu eki tin ákri
pu zusame paliá…
na skéftome eséna
ke na metráo mónos,
tis píkras ta skaliá…
Άnikses fterá kardiá mu,
ke pétakses makriá,
san ta chelidónia sto notiá!
Na mu proséchis…
eki psilá échi pagoniá,
tósi pagoniá!
Pio monopáti, tóra perpatás,
me pion to diavenis
ke píso den kitás…
Pu káthome monáchos,
stu drómu eki tin ákri
pu zusame paliá…
na skéftome eséna
ke na metráo mónos,
tis píkras ta skaliá…
Ke káthome monáchos,
stu drómu eki tin ákri
pu zusame paliá…
na skéftome eséna
ke na metráo mónos,
tis píkras ta skaliá…
Ke káthome monáchos,
stu drómu eki tin ákri
pu zusame paliá…
na skéftome eséna
ke na metráo mónos,
tis píkras ta skaliá…
Ke káthome monáchos,
stu drómu eki tin ákri
pu zusame paliá…
na skéftome eséna
ke na metráo mónos,
tis píkras ta skaliá…
|