|
Στ’ άδειο ποτήρι μου ο πάγος σιγολιώνει
κι ήπια τη στάχτη μου θολή ματιά
βαρύ ζεϊμπέκικο βαρύς χειμώνας
όσο κι αν φώναξα φωνή καμιά
Πόσο κοστίζει μια ζωή,
πόσα πουλιέται ο χρόνος
κι ας μ’ είδε η Ρόζα μουδιασμένο
γεννάει χαρά κι ο πόνος
Ντύθηκα τ’ άσπρα μου τραγούδησα στο κύμα
γκρίζα τα μάτια μου βλέμμα φωτιά
όσο κι αν ρώτησα τι σας χρωστάω
όσο κι αν έψαξα φωνή καμιά
Πόσο κοστίζει μια ζωή,
πόσα πουλιέται ο χρόνος
κι ας μ’ είδε η Ρόζα μουδιασμένο
γεννάει χαρά κι ο πόνος
Πόσο κοστίζει μια ζωή,
πόσα πουλιέται ο χρόνος
κι ας μ’ είδε η Ρόζα μουδιασμένο
γεννάει χαρά κι ο πόνος.
|
St’ ádio potíri mu o págos sigolióni
ki ípia ti stáchti mu tholí matiá
varí zeibékiko varís chimónas
óso ki an fónaksa foní kamiá
Póso kostízi mia zoí,
pósa puliéte o chrónos
ki as m’ ide i Róza mudiasméno
gennái chará ki o pónos
Ntíthika t’ áspra mu tragudisa sto kíma
gkríza ta mátia mu vlémma fotiá
óso ki an rótisa ti sas chrostáo
óso ki an épsaksa foní kamiá
Póso kostízi mia zoí,
pósa puliéte o chrónos
ki as m’ ide i Róza mudiasméno
gennái chará ki o pónos
Póso kostízi mia zoí,
pósa puliéte o chrónos
ki as m’ ide i Róza mudiasméno
gennái chará ki o pónos.
|
