Οταν θα ξαπλώνεις μόνη
θα κοιτάζεις το ταβάνι
τότε πια θα με θυμάσαι
και ο φόβος θα σε πιάνει
Θα με ψάχνεις μες στα χάπια
στη τρελή σου αϋπνία
και θα βγαίνεις μες στους δρόμους
και θα τρέχεις μ’ αγωνία
Ποτέ δε θα ξεχάσεις
δε θα με ξεπεράσεις
όποιο σώμα θα αγγίζεις
θα’μαι εγώ και θα ραγίζεις
Ποτέ δε θα ξεχάσεις
τις τρελές μας καταστάσεις
ότι αρνήθηκες σε μένα
θα ’ναι κόλαση για σένα
Ποτέ ποτέ ποτέ
δε θα με ξεχάσεις
Σ’ ένα σπίτι μ’ αναμνήσεις
πως το δάκρυ σου να κρύψεις
για το αντίο που μου είπες
θα σε πνίγουνε οι τύψεις
Τη μορφή σου μες στο τζάμι
θα τη βλέπεις κάθε νύχτα
και η μοναξιά σου μόνο
θα σου λέει καληνύχτα
Ποτέ δε θα ξεχάσεις
δε θα με ξεπεράσεις
όποιο σώμα θα αγγίζεις
θα ’μαι εγώ και θα ραγίζεις
Ποτέ δε θα ξεχάσεις
τις τρελές μας καταστάσεις
ότι αρνήθηκες σε μένα
θα ’ναι κόλαση για σένα
Ποτέ ποτέ ποτέ
δε θα με ξεχάσεις
|
Otan tha ksaplónis móni
tha kitázis to taváni
tóte pia tha me thimáse
ke o fóvos tha se piáni
Tha me psáchnis mes sta chápia
sti trelí su aipnía
ke tha vgenis mes stus drómus
ke tha tréchis m’ agonía
Poté de tha ksechásis
de tha me kseperásis
ópio sóma tha angizis
tha’me egó ke tha ragizis
Poté de tha ksechásis
tis trelés mas katastásis
óti arníthikes se ména
tha ’ne kólasi gia séna
Poté poté poté
de tha me ksechásis
S’ éna spíti m’ anamnísis
pos to dákri su na krípsis
gia to antío pu mu ipes
tha se pnígune i típsis
Ti morfí su mes sto tzámi
tha ti vlépis káthe níchta
ke i monaksiá su móno
tha su léi kaliníchta
Poté de tha ksechásis
de tha me kseperásis
ópio sóma tha angizis
tha ’me egó ke tha ragizis
Poté de tha ksechásis
tis trelés mas katastásis
óti arníthikes se ména
tha ’ne kólasi gia séna
Poté poté poté
de tha me ksechásis
|