Καθαρίσαμε μου λες και θες να φύγεις,
με βαρέθηκες και τώρα πια μ’ αφήνεις.
Πού θα πας, πού θα τα βρεις αλλού στρωμένα
και μου λες τα περασμένα ξεχασμένα;
Πώς το σκέφτηκες καλά να χωριστούμε
ο καθ’ ένας μας τον άνθρωπο να βρούμε,
τι μυαλό κρατάς και τι σε περιμένει
και μου λες κάλλια μακριά κι αγαπημένοι.
Αφορμή ζητάς χωρίς καμιάν αιτία
να χωρίσουμε για να βρεις ησυχία,
πού θα πας βρε βάσανο να σταματήσεις
και μου λες: “Αν θα γυρίσω να με φτύσεις”.
Πού θα πας, πού θα τα βρεις αλλού στρωμένα
και μου λες τα περασμένα ξεχασμένα;
|
Katharísame mu les ke thes na fígis,
me varéthikes ke tóra pia m’ afínis.
Pu tha pas, pu tha ta vris allu stroména
ke mu les ta perasména ksechasména;
Pós to skéftikes kalá na choristume
o kath’ énas mas ton ánthropo na vrume,
ti mialó kratás ke ti se periméni
ke mu les kállia makriá ki agapiméni.
Aformí zitás chorís kamián etía
na chorísume gia na vris isichía,
pu tha pas vre vásano na stamatísis
ke mu les: “An tha giríso na me ftísis”.
Pu tha pas, pu tha ta vris allu stroména
ke mu les ta perasména ksechasména;
|