Ψηλό κλωνί βασιλικό
βασίλεψεν η Πούλια
πήγαν τον άντρα π’ αγαπώ
ψηλό κλωνί βασιλικό
Πήραν τον κι έμεινα ορφανή
τρυγόνα λαβωμένη
θέλω να σύρω μια φωνή
πήραν τον κι έμεινα ορφανή
Θέλω να πω, τίνος να πω
να βαριαναστενάξω
ποιος μου ‘κλεψε τον που αγαπώ
θέλω να πω, τίνος να πω
Πήραν τον και τον πήγανε
ήλιος να μην τον βλέπει
που ‘ναι τα παιδιά που σμίγανε
πήραν τον και τον πήγανε
Πάνε πουλιά, σκορπίσανε
γεράκια κι έχουν φύγει
φύγαν και δε γυρίσανε
πάνε πουλιά σκορπίσανε
Τα λόγια τους ανείπωτα
κι οι πόρτες στο λιμάνι
κλείσαν βαριά κι ασήκωτα
τα λόγια τους ανείπωτα
|
Psiló kloní vasilikó
vasílepsen i Pulia
pígan ton ántra p’ agapó
psiló kloní vasilikó
Píran ton ki émina orfaní
trigóna lavoméni
thélo na síro mia foní
píran ton ki émina orfaní
Thélo na po, tínos na po
na varianastenákso
pios mu ‘klepse ton pu agapó
thélo na po, tínos na po
Píran ton ke ton pígane
ílios na min ton vlépi
pu ‘ne ta pediá pu smígane
píran ton ke ton pígane
Páne puliá, skorpísane
gerákia ki échun fígi
fígan ke de girísane
páne puliá skorpísane
Ta lógia tus anipota
ki i pórtes sto limáni
klisan variá ki asíkota
ta lógia tus anipota
|