|
Φλόγα μου ξανθή, στέπα σκοτεινή κι άγιο μου κορμί
Σε έχω ερωτευτεί, με σφιγμένα δόντια ρωτώ γιατί
Ααα, με βουβή κραυγή
Ααα, κλαίει η σιωπή
Μείνε σε ικετεύω μη πας σ’ αυτούς
θα `ρθω να σε γυρεύω στα σπίτια τους
Ότι έχω χτίσει το `χεις γκρεμίσει
Ααα, τι πικρή στιγμή
Ααα, που είναι η πληρωμή
Δόξα μου παλιά, πύρινη αγκαλιά, σφίγγεις τη θηλιά
Δόλιο μου εγώ, ρωσικά μου μάτια αιμορραγώ
Ααα, τι πικρή στιγμή
Ααα, που είναι η πληρωμή
Μείνε σε ικετεύω μη πας σ’ αυτούς
θα `ρθω να σε γυρεύω στα σπίτια τους
αφού είσαι θύμα και εγώ είμαι θύμα
Ααα, τι βαθιά πληγή
Ααα, πάθος και ντροπή
|
Flóga mu ksanthí, stépa skotiní ki ágio mu kormí
Se écho erotefti, me sfigména dóntia rotó giatí
Aaa, me vuví kravgí
Aaa, klei i siopí
Mine se iketevo mi pas s’ aftus
tha `rtho na se girevo sta spítia tus
Όti écho chtísi to `chis gkremísi
Aaa, ti pikrí stigmí
Aaa, pu ine i pliromí
Dóksa mu paliá, pírini agkaliá, sfíngis ti thiliá
Dólio mu egó, rosiká mu mátia emorragó
Aaa, ti pikrí stigmí
Aaa, pu ine i pliromí
Mine se iketevo mi pas s’ aftus
tha `rtho na se girevo sta spítia tus
afu ise thíma ke egó ime thíma
Aaa, ti vathiá pligí
Aaa, páthos ke ntropí
|
