Σε φύλαξα μες στο σώμα
μέσα μου όλη η γη
η ζωή, το προζύμι
που έναν άνθρωπο εγκυμονεί
Σε κράτησα μες στην ύλη
σ’ έβαλα σαν φλουρί
της καρδιάς μου το ασήμι
και το σύνορο να `σαι εσύ
Σε φύλαξα μες στο σώμα
μέσα μου σαν νησί
το νερό και το χώμα
η πατρίδα μου να `σαι εσύ
Σε κράτησα μες στο στόμα
μέσα μου σαν φιλί
στη ζωή, στον αιώνα
να `σαι γεύση μου κι αναπνοή
Το σώμα τίναξα
κι οι ζωές γίναν πηγάδια
ένα γύρεψα
κι εκατό μ άγγιξαν βράδια
Σε φύλαξα που αγαπώ
μέσα μου να καρπίζεις
και να γίνομαι γόνιμη εγώ
|
Se fílaksa mes sto sóma
mésa mu óli i gi
i zoí, to prozími
pu énan ánthropo egkimoni
Se krátisa mes stin íli
s’ évala san flurí
tis kardiás mu to asími
ke to sínoro na `se esí
Se fílaksa mes sto sóma
mésa mu san nisí
to neró ke to chóma
i patrída mu na `se esí
Se krátisa mes sto stóma
mésa mu san filí
sti zoí, ston eóna
na `se gefsi mu ki anapnoí
To sóma tínaksa
ki i zoés ginan pigádia
éna girepsa
ki ekató m ángiksan vrádia
Se fílaksa pu agapó
mésa mu na karpízis
ke na ginome gónimi egó
|