|
Όλου του κόσμου οι συννεφιές
Στα μάτια σου ανταμώνουν
Του έρωτα σου οι σκιές
Τη σκέψη μαστιγώνουν
Και όσα ζήσαμε στο χθες
Το αίμα μου παγώνουν
Σε χάνω
Και δεν ξέρω τι να κάνω
Σε χάνω
Και δεν έχω επιλογές
Και αντάμωσαν στις πίκρες μου απάνω
Για σένα όλου του κόσμου οι συννεφιές
Όλου του κόσμου οι συννεφιές
Απόψε με τυλίγουν
Οι αναμνήσεις μας θηλιές
Που νιώθω να με πνίγουν
Και αυτά που ζήσαμε στο χθες
Βαθιές πληγές μ’ ανοίγουν
Σε χάνω
Και δεν ξέρω τι να κάνω
Σε χάνω
Και δεν έχω επιλογές
Και αντάμωσαν στις πίκρες μου απάνω
Για σένα όλου του κόσμου οι συννεφιές
|
Όlu tu kósmu i sinnefiés
Sta mátia su antamónun
Tu érota su i skiés
Ti sképsi mastigónun
Ke ósa zísame sto chthes
To ema mu pagónun
Se cháno
Ke den kséro ti na káno
Se cháno
Ke den écho epilogés
Ke antámosan stis píkres mu apáno
Gia séna ólu tu kósmu i sinnefiés
Όlu tu kósmu i sinnefiés
Apópse me tilígun
I anamnísis mas thiliés
Pu niótho na me pnígun
Ke aftá pu zísame sto chthes
Oathiés pligés m’ anigun
Se cháno
Ke den kséro ti na káno
Se cháno
Ke den écho epilogés
Ke antámosan stis píkres mu apáno
Gia séna ólu tu kósmu i sinnefiés
|
