Στη λεωφόρο της ζωής
σέρνω τα βήματά μου
γιατί με αδικήσανε
και μες στις λάσπες ρίξανε
όλα τα όνειρά μου
Στα καλύτερά μου χρόνια
που έπρεπε να χαίρομαι
κάθε ώρα αναστενάζω
κάθε μέρα καίγομαι
κάθε μέρα καίγομαι
Στη λεωφόρο της ζωής
κουρέλι έχω γίνει
για μια γυναίκα αμαρτωλή
που την αγάπησα πολύ
ζωή δε μου `χει μείνει
Στα καλύτερά μου χρόνια
που έπρεπε να χαίρομαι
κάθε ώρα αναστενάζω
κάθε μέρα καίγομαι
κάθε μέρα καίγομαι
Στα καλύτερά μου χρόνια
που έπρεπε να χαίρομαι
κάθε ώρα αναστενάζω
κάθε μέρα καίγομαι
κάθε μέρα καίγομαι
|
Sti leofóro tis zoís
sérno ta vímatá mu
giatí me adikísane
ke mes stis láspes ríksane
óla ta ónirá mu
Sta kalíterá mu chrónia
pu éprepe na cherome
káthe óra anastenázo
káthe méra kegome
káthe méra kegome
Sti leofóro tis zoís
kuréli écho gini
gia mia gineka amartolí
pu tin agápisa polí
zoí de mu `chi mini
Sta kalíterá mu chrónia
pu éprepe na cherome
káthe óra anastenázo
káthe méra kegome
káthe méra kegome
Sta kalíterá mu chrónia
pu éprepe na cherome
káthe óra anastenázo
káthe méra kegome
káthe méra kegome
|