Στη μακρινή ανατολή | Sti makriní anatolí

Ένας καυτός άνεμος συρτός φτάνει απ’ το νοτιά.
Σβήσε το φως, άλλαξε ο καιρός μύρισε φωτιά.

Στη μακρινή Ανατολή κάποιος θα χαθεί,
για τη ζωή που μας χρωστούν ποιος θα χρεωθεί;
Για τη ζωή που μας χρωστούν ποιος θα δικαστεί;

Κάθε βραδιά πέρα απ’ το Σινά καίγεται η γη,
σμήνη πουλιά γέρνουν χαμηλά έρχεται βροχή.
Στη μακρινή Ανατολή κάποιος θα χαθεί.

Για τη ζωή που μας χρωστούν ποιος θα χρεωθεί;
Για τη ζωή που μας χρωστούν ποιος θα δικαστεί;
Στη μακρινή Ανατολή κάποιος θα χαθεί.

Έnas kaftós ánemos sirtós ftáni ap’ to notiá.
Svíse to fos, állakse o kerós mírise fotiá.

Sti makriní Anatolí kápios tha chathi,
gia ti zoí pu mas chrostun pios tha chreothi;
Gia ti zoí pu mas chrostun pios tha dikasti;

Káthe vradiá péra ap’ to Siná kegete i gi,
smíni puliá gérnun chamilá érchete vrochí.
Sti makriní Anatolí kápios tha chathi.

Gia ti zoí pu mas chrostun pios tha chreothi;
Gia ti zoí pu mas chrostun pios tha dikasti;
Sti makriní Anatolí kápios tha chathi.