Αχ να ‘ταν η Αθήνα πασχαλιά
κι η Ελευσίνα κόκκινο γεράνι
θα σου ‘βαζα λουλούδια λουλούδια στα μαλλιά
σαν βγαίναμε στου ήλιου το σεργιάνι
Στο σοκάκι που μεγάλωσες Τασία
τώρα δέντρα δεν υπάρχουν με φυλλώματα
μόνο σκόνη παγωνιά παγωνιά και υγρασία
και μας πνίγουν τα δεκάξι τα πατώματα
Αν είχε η Αθήνα μια σκεπή
να χτίσουνε φωλιά τα χελιδόνια
θα `ρχόμουνα ξανά ξανά μ’ ένα φιλί
να βγούμε στου ονείρου τα μπαλκόνια
Στο σοκάκι που μεγάλωσες Τασία
τώρα δέντρα δεν υπάρχουν με φυλλώματα
μόνο σκόνη παγωνιά παγωνιά και υγρασία
και μας πνίγουν τα δεκάξι τα πατώματα
|
Ach na ‘tan i Athína paschaliá
ki i Elefsína kókkino geráni
tha su ‘vaza luludia luludia sta malliá
san vgename stu íliu to sergiáni
Sto sokáki pu megáloses Tasía
tóra déntra den ipárchun me fillómata
móno skóni pagoniá pagoniá ke igrasía
ke mas pnígun ta dekáksi ta patómata
An iche i Athína mia skepí
na chtísune foliá ta chelidónia
tha `rchómuna ksaná ksaná m’ éna filí
na vgume stu oniru ta balkónia
Sto sokáki pu megáloses Tasía
tóra déntra den ipárchun me fillómata
móno skóni pagoniá pagoniá ke igrasía
ke mas pnígun ta dekáksi ta patómata
|