|
Όταν κάποιο πρωί, βιαστικά σηκωθείς
και στο μπάνιο ξυπόλητος τρέξεις
στον καθρέφτη, μπορεί, τον εαυτό σου να δεις
να ‘χει άλλες, δικές του ορέξεις.
Τότε, πρόσεξε καλά….
Εσύ πας φερ’ ειπείν τώρα να χτενιστείς
κι ο απέναντι ανάβει τσιγάρο.
Εσύ πλένεις τα δόντια κι αυτός ο θρασύς
σου πετάει ένα «δε σε γουστάρω».
Φίλε, πρόσεξε καλά….
Το καλό που σου θέλω, άσε την πονηριά
να του πάρεις μην πας τον αέρα.
Τη χωρίστρα σου φτιάξε απ’ την ίδια μεριά
πες του αν θες και καμιά «καλημέρα».
Όμως, πρόσεξε καλά….
Πανικός μη σε πιάσει, αν αυτός ξαφνικά
σου φωνάξει, κατάμουτρα, «φτου σου».
Καν’ το ίδιο ακριβώς κι εντελώς φυσικά
γίνε εσύ ο εαυτός του εαυτού σου.
Γιατί, πρόσεξε καλά….
|
Όtan kápio pri, viastiká sikothis
ke sto bánio ksipólitos tréksis
ston kathréfti, bori, ton eaftó su na dis
na ‘chi álles, dikés tu oréksis.
Tóte, prósekse kalá….
Esí pas fer’ ipin tóra na chtenistis
ki o apénanti anávi tsigáro.
Esí plénis ta dóntia ki aftós o thrasís
su petái éna «de se gustáro».
Fíle, prósekse kalá….
To kaló pu su thélo, áse tin poniriá
na tu páris min pas ton aéra.
Ti chorístra su ftiákse ap’ tin ídia meriá
pes tu an thes ke kamiá «kaliméra».
Όmos, prósekse kalá….
Panikós mi se piási, an aftós ksafniká
su fonáksi, katámutra, «ftu su».
Kan’ to ídio akrivós ki entelós fisiká
gine esí o eaftós tu eaftu su.
Giatí, prósekse kalá….
|
