Στου πικραμένου την αυλή | Stu pikraménu tin avlí

Στου πικραμένου την αυλή βγαίνει ξερό χορτάρι
δεν έχει δέντρο και πουλί τον πόνο του να πάρει.

Κι αυτά τα δάκρυα τα καυτά δεν ξέρεις για που πάνε
για όσους θα ‘ρθουν ή γι’ αυτούς που πίσω δε γυρνάνε.

Μες στο παλιό το σπιτικό που έχουν όλοι φύγει
ο θάνατος το μυστικό σιγά σιγά τυλίγει.

Stu pikraménu tin avlí vgeni kseró chortári
den échi déntro ke pulí ton póno tu na pári.

Ki aftá ta dákria ta kaftá den kséris gia pu páne
gia ósus tha ‘rthun í gi’ aftus pu píso de girnáne.

Mes sto palió to spitikó pu échun óli fígi
o thánatos to mistikó sigá sigá tilígi.