Το κεφάλι μου μια σειρήνα δορυφορική,
μια χορεύτρια, μια Σαλώμη ηλεκτρονική
να το κόψουν ζητάει
το μεδούλι να φάει
μες στο πιάτο κεραία στην ταράτσα
Στο ραδιόφωνο μόνο του Ηρώδη τα σουξέ
συμφιλίωση κι όλη η σκυλάδα ρεζερβέ
λουλουδάκια πετάει
τη ζωή μας μαδάει
τα μωρά που χαζεύουν στην πίστα
Η πατρίδα μας ύψωσε σημαία πειρατική
και σαλπάραμε για τη Νότιο Αμερική
Βραζιλία Ελλάς
τα παιδιά μας κιμάς
για να τρώνε μπιφτέκια οι γιάπις
Λαμπαδιάσαμε, γίναμε όλοι κώλος και βρακί
πυροτέχνημα σε μια φιέστα οικουμενική
φουστανέλα κοντή
κι από μέσα γυμνή
δε γουστάρω κιλότα Ζολώτα
|
To kefáli mu mia sirína doriforikí,
mia choreftria, mia Salómi ilektronikí
na to kópsun zitái
to meduli na fái
mes sto piáto kerea stin tarátsa
Sto radiófono móno tu Iródi ta suksé
simfilíosi ki óli i skiláda rezervé
luludákia petái
ti zoí mas madái
ta morá pu chazevun stin písta
I patrída mas ípsose simea piratikí
ke salpárame gia ti Nótio Amerikí
Orazilía Ellás
ta pediá mas kimás
gia na tróne biftékia i giápis
Labadiásame, giname óli kólos ke vrakí
pirotéchnima se mia fiésta ikumenikí
fustanéla kontí
ki apó mésa gimní
de gustáro kilóta Zolóta
|