Απ’ τα σγουρά σου τα μαλλιά
τη θαλασσιά κορδέλα,
να μην την βγάζεις, κούκλα μου,
γιατί σου πάει τρέλα.
Η κορδέλα, η κορδέλα,
σου πηγαίνει, φως μου, τρέλα
σου πηγαίνει τόσο φίνα,
που σε κάνει πιο τσαχπίνα.
Μια κορδελίτσα θαλασσιά
κι εγώ θα σου χαρίσω,
να δένεις τα μαλλάκια σου,
όταν τα ρίχνεις πίσω.
Η κορδέλα, η κορδέλα,
σου πηγαίνει, φως μου, τρέλα
σου πηγαίνει τόσο φίνα,
που σε κάνει πιο τσαχπίνα.
Tη θαλασσιά κορδέλα σου,
φιογκάκι σαν τη δένεις
και βγαίνεις στο παράθυρο,
το λογικό μου παίρνεις.
Η κορδέλα, η κορδέλα,
σου πηγαίνει, φως μου, τρέλα
σου πηγαίνει τόσο φίνα,
που σε κάνει πιο τσαχπίνα.
|
Ap’ ta sgurá su ta malliá
ti thalassiá kordéla,
na min tin vgázis, kukla mu,
giatí su pái tréla.
I kordéla, i kordéla,
su pigeni, fos mu, tréla
su pigeni tóso fína,
pu se káni pio tsachpína.
Mia kordelítsa thalassiá
ki egó tha su charíso,
na dénis ta mallákia su,
ótan ta ríchnis píso.
I kordéla, i kordéla,
su pigeni, fos mu, tréla
su pigeni tóso fína,
pu se káni pio tsachpína.
Ti thalassiá kordéla su,
fiogkáki san ti dénis
ke vgenis sto paráthiro,
to logikó mu pernis.
I kordéla, i kordéla,
su pigeni, fos mu, tréla
su pigeni tóso fína,
pu se káni pio tsachpína.
|