|
Να χωρίσουμε μου γράφεις απ’ τα ξένα,
τις ελπίδες μου να σβήσω πια για σένα,
τι θα γίνω εγώ, καθόλου δε με σκέφτηκες,
θα πεθάνω όταν μάθω πως παντρεύτηκες,
τι θα γίνω εγώ, καθόλου δε με σκέφτηκες,
θα πεθάνω όταν μάθω πως παντρεύτηκες.
Τρέλα μου `ρχεται, δεν ξέρω τι να κάνω,
την πληγή του χωρισμού πως να τη γειάνω,
να `ταν μαύρη η στιγμή που ξενητεύτηκες,
θα πεθάνω όταν μάθω πως παντρεύτηκες,
να `ταν μαύρη η στιγμή που ξενητεύτηκες,
θα πεθάνω όταν μάθω πως παντρεύτηκες.
Με λαχτάρα καρτερώ τον γυρισμό σου,
αν δεν έρθεις, θα με φάει ο καημός σου,
για τα πλούτη, την αγάπη μας δε σκέφτηκες,
θα πεθάνω όταν μάθω πως παντρεύτηκες,
για τα πλούτη, την αγάπη μας δε σκέφτηκες,
θα πεθάνω όταν μάθω πως παντρεύτηκες.
|
Na chorísume mu gráfis ap’ ta kséna,
tis elpídes mu na svíso pia gia séna,
ti tha gino egó, kathólu de me skéftikes,
tha petháno ótan mátho pos pantreftikes,
ti tha gino egó, kathólu de me skéftikes,
tha petháno ótan mátho pos pantreftikes.
Tréla mu `rchete, den kséro ti na káno,
tin pligí tu chorismu pos na ti giáno,
na `tan mavri i stigmí pu kseniteftikes,
tha petháno ótan mátho pos pantreftikes,
na `tan mavri i stigmí pu kseniteftikes,
tha petháno ótan mátho pos pantreftikes.
Me lachtára karteró ton girismó su,
an den érthis, tha me fái o kaimós su,
gia ta pluti, tin agápi mas de skéftikes,
tha petháno ótan mátho pos pantreftikes,
gia ta pluti, tin agápi mas de skéftikes,
tha petháno ótan mátho pos pantreftikes.
|
