|
Μη ξεχάσεις χελιδόνι
στην πατρίδα μου που πας
να κοιτάς κάθε μπαλκόνι,
κάθε πόρτα να ρωτάς.
Τι να γίνεται ο κυρ Φώτης
που να βρίσκεται ο Στρατής,
αν δε χάθηκε στον πόλεμο στρατιώτης
τον κρυφό καημό μου να του πεις.
Τι να γίνεται η Αννούλα
που να βρίσκεται η Φιλιώ,
να τις έβλεπα Χριστέ μου μια στιγμούλα
στο δρομάκι το παλιό.
Μη ξεχάσεις χελιδόνι
στην πατρίδα μου που πας
μια καρδιά που μαραζώνει
μέρα νύχτα ν’ αγαπάς.
Που να βρίσκεται ο Θοδώσης
που να είν’ ο Παντελής,
χαιρετίσματα πουλί μου να τους δώσεις
τον κρυφό καημό μου να τους πεις.
Τι να κάνει η Αλεξάνδρα
που να βρίσκεται η Ρηνιώ,
φυλαχτό μου να της πεις έχω μια χάντρα
που φορούσε στο λαιμό.
Μη ξεχάσεις χελιδόνι
στην πατρίδα μου που πας
να κοιτάς κάθε μπαλκόνι,
κάθε πόρτα να ρωτάς.
|
Mi ksechásis chelidóni
stin patrída mu pu pas
na kitás káthe balkóni,
káthe pórta na rotás.
Ti na ginete o kir Fótis
pu na vrískete o Stratís,
an de cháthike ston pólemo stratiótis
ton krifó kaimó mu na tu pis.
Ti na ginete i Annula
pu na vrískete i Filió,
na tis évlepa Christé mu mia stigmula
sto dromáki to palió.
Mi ksechásis chelidóni
stin patrída mu pu pas
mia kardiá pu marazóni
méra níchta n’ agapás.
Pu na vrískete o Thodósis
pu na in’ o Pantelís,
cheretísmata pulí mu na tus dósis
ton krifó kaimó mu na tus pis.
Ti na káni i Aleksándra
pu na vrískete i Rinió,
filachtó mu na tis pis écho mia chántra
pu foruse sto lemó.
Mi ksechásis chelidóni
stin patrída mu pu pas
na kitás káthe balkóni,
káthe pórta na rotás.
|
