|
Τι να σου πω τι να σου τραγουδήσω,
ότι κι αν πω δε θα σε φέρει πίσω,
δε θ’ απομείνει τώρα τίποτα τελειώσαν οι στιγμές,
γίνανε οι μισές ξεθωριασμένο χθες,
Χάνομαι, χάνομαι,
δε ζω,
κι εσύ το λες υπερβολή,
που σ’ αγαπώ για μια ζωή,
Χάνομαι, χάνομαι,
δε ζω,
κι εσύ το λες υπερβολή,
που σ’ αγαπώ τόσο πολύ,
Τι να σου πω τι λόγια να σου γράψω,
έχω ορκιστεί ποτέ πια να μην κλάψω,
χιλιοειπώθηκαν οι λέξεις ψάχνω τρόπους για να βρω,
ίσως για σένα δε μετράει το σ’ αγαπώ,
Χάνομαι, χάνομαι,
δε ζω,
κι εσύ το λες υπερβολή,
που σ’ αγαπώ για μια ζωή,
Χάνομαι, χάνομαι,
δε ζω,
κι εσύ το λες υπερβολή,
που σ’ αγαπώ τόσο πολύ.
|
Ti na su po ti na su tragudíso,
óti ki an po de tha se féri píso,
de th’ apomini tóra típota teliósan i stigmés,
ginane i misés ksethoriasméno chthes,
Chánome, chánome,
de zo,
ki esí to les ipervolí,
pu s’ agapó gia mia zoí,
Chánome, chánome,
de zo,
ki esí to les ipervolí,
pu s’ agapó tóso polí,
Ti na su po ti lógia na su grápso,
écho orkisti poté pia na min klápso,
chilioipóthikan i léksis psáchno trópus gia na vro,
ísos gia séna de metrái to s’ agapó,
Chánome, chánome,
de zo,
ki esí to les ipervolí,
pu s’ agapó gia mia zoí,
Chánome, chánome,
de zo,
ki esí to les ipervolí,
pu s’ agapó tóso polí.
|
