Δεν είναι ο δρόμος που φτιάχνει αγάπες
Δεν είναι η ψυχή μου που αλλάζει φορά
Δεν είναι εικόνα που απλοί διαβάτες
με ορθάνοιχτα μάτια κοιτούν σαν μωρά.
Υπάρχει ένα αστέρι
το αόρατο αστέρι
τα όνειρα πλάθει
με άμμο και λάθη
και φτιάχνει ζωή.
Το αόρατο αστέρι
τον λόγο δεν ξέρει
μονάχα πως θέλει
εσένα όταν θέλει
καρδιάς μου πνοή.
Δεν είναι τα μάτια σου που έχω αγαπήσει
μα έχουν τα μάτια σου μια φυλακή
που έκλεισε κάτι απ`τη Σελήνη,
του κόσμου τη μνήμη και την Μουσική.
|
Den ine o drómos pu ftiáchni agápes
Den ine i psichí mu pu allázi forá
Den ine ikóna pu apli diavátes
me orthánichta mátia kitun san morá.
Ipárchi éna astéri
to aórato astéri
ta ónira pláthi
me ámmo ke láthi
ke ftiáchni zoí.
To aórato astéri
ton lógo den kséri
monácha pos théli
eséna ótan théli
kardiás mu pnoí.
Den ine ta mátia su pu écho agapísi
ma échun ta mátia su mia filakí
pu éklise káti ap`ti Selíni,
tu kósmu ti mními ke tin Musikí.
|