|
Είπα να γράψω της ζωής μου το βιβλίο
να ξεδιπλώσω την καρδιά μου στο χαρτί
στα δεκαπέντε μου μπαρκάρω σε ένα πλοίο
με τον πατέρα μου μαζί
Δούλευε η μάνα μου μακριά στην Γερμανία
τότε που το έσκασα και βγήκα στην στεριά
μόνος μου βρέθηκα στου κόσμου τη μανία
σε βενζινάδικο δουλειά
ύπνος σε χάρτινα κουτιά
Με πήγε κόντρα της ζωής το πεπρωμένο
δεν βρήκα ήλιο και αγκαλιά να ζεσταθώ
εξώσεις, φτώχεια και ένα σπίτι διαλυμένο
δεν είχα τόπο να σταθώ
Και με το, αχ, μεγάλωνα του Καζαντζίδη
κι όπως αυτός στο βλέμμα κουβαλάει την ξενιτιά
έτσι κι εγώ τον πόνο μου τον έκανα ταξίδι κι αυτό το, αχ,
ακόμα μου θολώνει τη ματιά
Τα χρόνια φύγαν από τη μια στιγμή στην άλλη
δυο γάμους έχω κι από τον πρώτο δυο παιδιά
ένιωσα πίκρα από τον δεύτερο μεγάλη μα θέλω να ξεχάσω πια
Σκληρά της μοίρας με χτυπούσε το μαστίγιο
και παραλίγο να μου πάρει την ζωή
σε μια κιθάρα όμως βρήκα καταφύγιο
και σε έναν έρωτα πνοή, στη μοναξιά αναπνοή
Και με το, αχ, μεγάλωνα του Καζαντζίδη
κι όπως αυτός στο βλέμμα κουβαλάει την ξενιτιά
έτσι κι εγώ τον πόνο μου τον έκανα ταξίδι κι αυτό το, αχ,
ακόμα μου θολώνει τη ματιά
Του κόσμου το άδικο το έμαθα μια και έξω
κι ας έχω βγάλει μόνο το δημοτικό
Μα βρήκα δύναμη ζωή να σε αντέξω
μαζί με εσένα κι όσους μου έκαναν κακό
γιατί έχω μάθει να συγχωρώ
Και με το, αχ, μεγάλωνα του Καζαντζίδη
κι όπως αυτός στο βλέμμα κουβαλάει την ξενιτιά
έτσι κι εγώ τον πόνο μου τον έκανα ταξίδι κι αυτό το, αχ,
ακόμα μου θολώνει τη ματιά
|
Ipa na grápso tis zoís mu to vivlío
na ksediplóso tin kardiá mu sto chartí
sta dekapénte mu barkáro se éna plio
me ton patéra mu mazí
Duleve i mána mu makriá stin Germanía
tóte pu to éskasa ke vgíka stin steriá
mónos mu vréthika stu kósmu ti manía
se venzinádiko duliá
ípnos se chártina kutiá
Me píge kóntra tis zoís to peproméno
den vríka ílio ke agkaliá na zestathó
eksósis, ftóchia ke éna spíti dialiméno
den icha tópo na stathó
Ke me to, ach, megálona tu Kazantzídi
ki ópos aftós sto vlémma kuvalái tin ksenitiá
étsi ki egó ton póno mu ton ékana taksídi ki aftó to, ach,
akóma mu tholóni ti matiá
Ta chrónia fígan apó ti mia stigmí stin álli
dio gámus écho ki apó ton próto dio pediá
éniosa píkra apó ton deftero megáli ma thélo na ksecháso pia
Sklirá tis miras me chtipuse to mastígio
ke paralígo na mu pári tin zoí
se mia kithára ómos vríka katafígio
ke se énan érota pnoí, sti monaksiá anapnoí
Ke me to, ach, megálona tu Kazantzídi
ki ópos aftós sto vlémma kuvalái tin ksenitiá
étsi ki egó ton póno mu ton ékana taksídi ki aftó to, ach,
akóma mu tholóni ti matiá
Tu kósmu to ádiko to ématha mia ke ékso
ki as écho vgáli móno to dimotikó
Ma vríka dínami zoí na se antékso
mazí me eséna ki ósus mu ékanan kakó
giatí écho máthi na sigchoró
Ke me to, ach, megálona tu Kazantzídi
ki ópos aftós sto vlémma kuvalái tin ksenitiá
étsi ki egó ton póno mu ton ékana taksídi ki aftó to, ach,
akóma mu tholóni ti matiá
|
