Εγώ έχω το δίκιο μου κι εσύ τον κόσμο όλο
νομίζεις θα βρεθούμε στα μισά
μιλάω με τον ίσκιο μου τρομάζω με το ρόλο
κοιμάμαι με τα μάτια μου ανοιχτά
Εμένα με φωνάζουνε με το μικρό μου μόνο
η σκούφια μου κρατά απ’ το πουθενά
κι εσένα που σε ήξερε κι η πέτρα που σηκώνω
τρομάζεις όταν έρχομαι κοντά
Εγώ μετράω τα ρέστα μου να βγάλω κι άλλο μήνα
ανοίγω και δε βλέπω ουρανό
εσύ έχεις στο πιάτο σου ολόκληρη Αθήνα
ανοίγεις και χαζεύεις το κενό
Εγώ έχω το δίκιο μου κι εσύ τον κόσμο όλο
νομίζεις θα βρεθούμε στα μισά
μιλάω με τον ίσκιο μου τρομάζω με το ρόλο
κοιμάμαι με τα μάτια μου ανοιχτά
Εμένα με φιλήσανε στο στόμα οι ανάγκες
την έκανα τη βόλτα στα βαθιά
κι εσένα το ταξίδι σου δυο καρφωμένες ράγες
νομίζεις ότι πήγες μακριά
Εγώ μετράω τα ρέστα μου να βγάλω κι άλλο μήνα
ανοίγω και δε βλέπω ουρανό
εσύ έχεις στο πιάτο σου ολόκληρη Αθήνα
ανοίγεις και χαζεύεις το κενό
|
Egó écho to díkio mu ki esí ton kósmo ólo
nomízis tha vrethume sta misá
miláo me ton ískio mu tromázo me to rólo
kimáme me ta mátia mu anichtá
Eména me fonázune me to mikró mu móno
i skufia mu kratá ap’ to puthená
ki eséna pu se íksere ki i pétra pu sikóno
tromázis ótan érchome kontá
Egó metráo ta résta mu na vgálo ki állo mína
anigo ke de vlépo uranó
esí échis sto piáto su olókliri Athína
anigis ke chazevis to kenó
Egó écho to díkio mu ki esí ton kósmo ólo
nomízis tha vrethume sta misá
miláo me ton ískio mu tromázo me to rólo
kimáme me ta mátia mu anichtá
Eména me filísane sto stóma i anágkes
tin ékana ti vólta sta vathiá
ki eséna to taksídi su dio karfoménes ráges
nomízis óti píges makriá
Egó metráo ta résta mu na vgálo ki állo mína
anigo ke de vlépo uranó
esí échis sto piáto su olókliri Athína
anigis ke chazevis to kenó
|