|
Έτσι όπως τρυγάω τα στερνά σταφύλια
τους ψίθυρους μαζεύω για δώρο σου ακριβό
σου στέλνω ένα τραγούδι χώμα απ’ την καρδιά μου
μ’ ό,τι δεν ξερίζωσε η θλίψη μου ως εδώ
ποτίζω ένα τραγούδι στάχτη απ’ το φιλί μου
που ο καυτός αέρας μου άφησε στα χείλια
Τη λίμνη θα διπλώσω σε πλεκτό καλάθι
για να σε τυλίξει η κρούστα της η πορφυρή
χρυσό απ’ το μεσημέρι λάβα από το αγέρι
που ήπιε η ανηφόρα πάνω στην κορφή
τον κέδρο που σωπαίνει το μοβ που υποφέρει
μόνο του κι απόλυτο στην άγονη κορφή
Φεγγάρι μου κι αγρίμι πάρε της ελιάς το ασήμι
σκύβει η χαρά μου σαν την προσπερνάς
μα ουρλιάζει μες στα σκίνα τη δίψα μου προσκύνα
και αστράφτει η περηφάνεια μου σαν τη σπαταλάς
Στη στόλισα μ’ αγκάθια και λάσπη απ’ το κορμί μου
πες μου αν αντέχεις το δώρο που κρατάς.
|
Έtsi ópos trigáo ta sterná stafília
tus psíthirus mazevo gia dóro su akrivó
su stélno éna tragudi chóma ap’ tin kardiá mu
m’ ó,ti den kserízose i thlípsi mu os edó
potízo éna tragudi stáchti ap’ to filí mu
pu o kaftós aéras mu áfise sta chilia
Ti límni tha diplóso se plektó kaláthi
gia na se tilíksi i krusta tis i porfirí
chrisó ap’ to mesiméri láva apó to agéri
pu ípie i anifóra páno stin korfí
ton kédro pu sopeni to mov pu ipoféri
móno tu ki apólito stin ágoni korfí
Fengári mu ki agrími páre tis eliás to asími
skívi i chará mu san tin prospernás
ma urliázi mes sta skína ti dípsa mu proskína
ke astráfti i perifánia mu san ti spatalás
Sti stólisa m’ agkáthia ke láspi ap’ to kormí mu
pes mu an antéchis to dóro pu kratás.
|
