Τα πάντα στη ζωή αρνήθηκα
ζούσα για σένα και στερήθηκα
μα εσύ ποτέ δε θυσιάστηκες
ούτε λεπτό για μένα νοιάστηκες,
στοργή ποτέ σου δε μου έδειξες
στο τέλος φανερά απέδειξες.
Το έτερόν σου ήμισυ δεν το ‘χεις σε εκτίμηση
και το παραμελείς και το στενοχωρείς,
το έτερόν σου ήμισυ δεν το ‘χεις σε εκτίμηση
κι όλο το παρατάς και δεν το αγαπάς.
Κινούσες πάντα όλα τα νήματα
κι εγώ ήμουν ένα από τα θύματα
κάθε μεγάλη μου προσπάθεια
αντιμετώπιζες μ’ απάθεια,
εγώ τα έβλεπα όλα τέλεια
μα εσύ είχες φέρει τη συντέλεια.
Το έτερόν σου ήμισυ δεν το ‘χεις σε εκτίμηση
και το παραμελείς και το στενοχωρείς,
το έτερόν σου ήμισυ δεν το ‘χεις σε εκτίμηση
κι όλο το παρατάς και δεν το αγαπάς.
|
Ta pánta sti zoí arníthika
zusa gia séna ke steríthika
ma esí poté de thisiástikes
ute leptó gia ména niástikes,
storgí poté su de mu édikses
sto télos fanerá apédikses.
To éterón su ímisi den to ‘chis se ektímisi
ke to paramelis ke to stenochoris,
to éterón su ímisi den to ‘chis se ektímisi
ki ólo to paratás ke den to agapás.
Kinuses pánta óla ta nímata
ki egó ímun éna apó ta thímata
káthe megáli mu prospáthia
antimetópizes m’ apáthia,
egó ta évlepa óla télia
ma esí iches féri ti sintélia.
To éterón su ímisi den to ‘chis se ektímisi
ke to paramelis ke to stenochoris,
to éterón su ímisi den to ‘chis se ektímisi
ki ólo to paratás ke den to agapás.
|