Σ’ αυτή τη γωνιά στην ίδια την θέση
τα βράδια ν’αρέσει να κάθομαι μόνη,
σ’ αυτή τη γωνιά εσύ μ’ είχες φέρει
και κάποιο γκαρσόνι μονάχα με ξέρει.
Γι’ αυτό και μου κάνει συχνά τα χατήρια,
σερβίρει όπως πρώτα τα δυο μας ποτήρια,
μ’ ανάβουν τα φώτα και τ’ όνειρο σβήνει,
αχ το `να ποτήρι γεμάτο έχει μείνει,
μ’ ανάβουν τα φώτα και τ’ όνειρο σβήνει
αχ το `να ποτήρι γεμάτο έχει μείνει.
Σ’ αυτή τη γωνιά στην ίδια την άκρη
ποιος κρύβει ένα δάκρυ, ποιος νιώθει ένα πόνο,
σ’ αυτή τη γωνιά ξημέρωσα μόνη
και κάποιο γκαρσόνι με σκέφτεται μόνο.
Γι’ αυτό και μου κάνει συχνά τα χατήρια,
σερβίρει όπως πρώτα τα δυο μας ποτήρια,
μ’ ανάβουν τα φώτα και τ’ όνειρο σβήνει,
αχ το `να ποτήρι γεμάτο έχει μείνει,
μ’ ανάβουν τα φώτα και τ’ όνειρο σβήνει
αχ το `να ποτήρι γεμάτο έχει μείνει.
|
S’ aftí ti goniá stin ídia tin thési
ta vrádia n’arési na káthome móni,
s’ aftí ti goniá esí m’ iches féri
ke kápio gkarsóni monácha me kséri.
Gi’ aftó ke mu káni sichná ta chatíria,
servíri ópos próta ta dio mas potíria,
m’ anávun ta fóta ke t’ óniro svíni,
ach to `na potíri gemáto échi mini,
m’ anávun ta fóta ke t’ óniro svíni
ach to `na potíri gemáto échi mini.
S’ aftí ti goniá stin ídia tin ákri
pios krívi éna dákri, pios nióthi éna póno,
s’ aftí ti goniá ksimérosa móni
ke kápio gkarsóni me skéftete móno.
Gi’ aftó ke mu káni sichná ta chatíria,
servíri ópos próta ta dio mas potíria,
m’ anávun ta fóta ke t’ óniro svíni,
ach to `na potíri gemáto échi mini,
m’ anávun ta fóta ke t’ óniro svíni
ach to `na potíri gemáto échi mini.
|