Του βάζεις δύσκολα του κόσμου αυτού του άμυαλου
και ξενυχτάς με το ζεϊμπέκικο του αρχάγγελου
γελάς με γέλιο δυνατό κι όποιος αντέξει
μετά ζητάς σιωπή που δε σηκώνει λέξη
Μοναχική και σπάνια
γυρνάς μες στα Βαλκάνια
ανέμους να θερίσεις
σαν Παναγιά σ’ έναν τεκέ
ψάχνεις του κόσμου το λεκέ
για να τον καθαρίσεις
Μελαχροινούς Θεούς τις νύχτες ονειρεύεσαι
και μ’ όποιον ήλιο σεργιανάς τον ερωτεύεσαι
οχτώ μποφόρ κι οι δράκοι βγήκανε στο κύμα
παίρνεις μελάνι και φτερό και γράφεις ποίημα
Μοναχική και σπάνια
γυρνάς μες στα Βαλκάνια
ανέμους να θερίσεις
σαν Παναγιά σ’ έναν τεκέ
ψάχνεις του κόσμου το λεκέ
για να τον καθαρίσεις
Μοναχική και σπάνια
γυρνάς μες στα Βαλκάνια
ανέμους να θερίσεις
σαν Παναγιά σ’ έναν τεκέ
ψάχνεις του κόσμου το λεκέ
για να τον καθαρίσεις
|
Tu vázis dískola tu kósmu aftu tu ámialu
ke ksenichtás me to zeibékiko tu archángelu
gelás me gélio dinató ki ópios antéksi
metá zitás siopí pu de sikóni léksi
Monachikí ke spánia
girnás mes sta Oalkánia
anémus na therísis
san Panagiá s’ énan teké
psáchnis tu kósmu to leké
gia na ton katharísis
Melachrinus Theus tis níchtes onirevese
ke m’ ópion ílio sergianás ton erotevese
ochtó bofór ki i dráki vgíkane sto kíma
pernis meláni ke fteró ke gráfis piima
Monachikí ke spánia
girnás mes sta Oalkánia
anémus na therísis
san Panagiá s’ énan teké
psáchnis tu kósmu to leké
gia na ton katharísis
Monachikí ke spánia
girnás mes sta Oalkánia
anémus na therísis
san Panagiá s’ énan teké
psáchnis tu kósmu to leké
gia na ton katharísis
|