|
Και σκάει το εκατό
Κι ακόμα τέσσερα
Κι όλοι οι φίλοι και παιδιά
Και που ’σαι ακόμα
Δε θέλουμε παρτίδες με τον Καίσαρα
Ούτε με κανένα κόμμα
Χρόνια;
Χιόνια
Χρώμα;
Κόμμα
Ποιος τινάζει αυτό το στρώμα;
Και σκάει το εκατό
Κι ακόμα τέσσερα
Τέτοια ώρα τέτοια λόγια
Κάθε μέρα
Το νου μας και τα μάτια δεκατέσσερα
Τσιλιαδόροι στον αέρα
Κάρο
τσάκια
Παίγνι
δάκια
Κι η ζωή στα φλιτζανάκια
Και σκάει το εκατό
Κι ακόμα τέσσερα
Ρε ποιοι καλοί και ποιοι τρελοί
Τα μεσημέρια
Μοστράρουμε τ’ αυτάκια μας τα τέσσερα
Δε γουστάρουμε μιζέρια
Μέση
μέρια
Πέρι
στέρια
Του τρελού
του μυαλού μας τα μπεγλέρια
|
Ke skái to ekató
Ki akóma téssera
Ki óli i fíli ke pediá
Ke pu ’se akóma
De thélume partídes me ton Kesara
Oíte me kanéna kómma
Chrónia;
Chiónia
Chróma;
Kómma
Pios tinázi aftó to stróma;
Ke skái to ekató
Ki akóma téssera
Tétia óra tétia lógia
Káthe méra
To nu mas ke ta mátia dekatéssera
Tsiliadóri ston aéra
Káro
tsákia
Pegni
dákia
Ki i zoí sta flitzanákia
Ke skái to ekató
Ki akóma téssera
Re pii kali ke pii treli
Ta mesiméria
Mostrárume t’ aftákia mas ta téssera
De gustárume mizéria
Mési
méria
Péri
stéria
Tu trelu
tu mialu mas ta begléria
|
