Σου μιλάω, μη με καις
είμαι μόνη δυο φορές
της ζωής μου οι χαρές
αγκαλιές προσωρινές
Μη μου φύγεις, μείνε εδώ
γίνε χάδι τρυφερό
ένα σώμα, μια ψυχή
μια καινούργια εποχή
Σου μιλάω δεν ακούς
μη φοβάσαι τους καιρούς
Δες στα μάτια τη ζωή
την πλευρά τη φωτεινή
Γίνε δρόμος να σωθώ
με το φως να ενωθώ
να χαράξω μια γραμμή
μια καινούργια διαδρομή
Κι αν δε με βγάλει πουθενά
ο δρόμος που `χω πάρει
θα μείνω εκεί σε μια γωνιά
τραγούδι στο συρτάρι
Θα μείνω εκεί σε μια γωνιά
τραγούδι στο συρτάρι
Κι αν δε με βγάλει πουθενά
Σου μιλάω κι η σιωπή
πια δεν έχει τι να πει
Το χαμόγελο κρατάς
φυλακή και δε μιλάς
Άσ’ την πόρτα ανοιχτή
ποιος δε θέλει να σωθεί;
Δώσ’ μου δυο γλυκά φιλιά
κι έχω φύγει μακριά
Κι αν δε με βγάλει πουθενά
ο δρόμος που `χω πάρει
θα μείνω εκεί σε μια γωνιά
τραγούδι στο συρτάρι
Θα μείνω εκεί σε μια γωνιά
τραγούδι στο συρτάρι
Κι αν δε με βγάλει πουθενά
|
Su miláo, mi me kes
ime móni dio forés
tis zoís mu i charés
agkaliés prosorinés
Mi mu fígis, mine edó
gine chádi triferó
éna sóma, mia psichí
mia kenurgia epochí
Su miláo den akus
mi fováse tus kerus
Des sta mátia ti zoí
tin plevrá ti fotiní
Gine drómos na sothó
me to fos na enothó
na charákso mia grammí
mia kenurgia diadromí
Ki an de me vgáli puthená
o drómos pu `cho pári
tha mino eki se mia goniá
tragudi sto sirtári
Tha mino eki se mia goniá
tragudi sto sirtári
Ki an de me vgáli puthená
Su miláo ki i siopí
pia den échi ti na pi
To chamógelo kratás
filakí ke de milás
Άs’ tin pórta anichtí
pios de théli na sothi;
Dós’ mu dio gliká filiá
ki écho fígi makriá
Ki an de me vgáli puthená
o drómos pu `cho pári
tha mino eki se mia goniá
tragudi sto sirtári
Tha mino eki se mia goniá
tragudi sto sirtári
Ki an de me vgáli puthená
|