Υπάρχεις στο γλυκό πρωί, στη γάζα την κροκάτη,
στο σύννεφο, στον κεραυνό, στη δύση τη φλογάτη,
υπάρχεις στο πικρό ψωμί, στα μάτια τα κλαμένα,
στον κόσμο αυτό το μάταιο, στους άλλους και σ’ εμένα.
Υπάρχεις στη σκληρή δουλειά, στα φορτηγά, στα πλοία,
στις χώρες που δεν είδαμε και στα σοφά βιβλία,
υπάρχεις μέσα στα γιαπιά, στις φάμπρικες, στο μόχτο,
στις μυστικές τις θάλασσες και στα πουλιά στον όχτο.
Υπάρχεις και φεγγοβολούν όλα από τη ματιά σου,
μητέρα, αγάπη κι αδερφή προσεύχομαι μπροστά σου,
υπάρχεις στο πικρό ψωμί, στα μάτια τα κλαμένα,
στον κόσμο αυτό το μάταιο, στους άλλους και σ’ εμένα.
Υπάρχεις στη σκληρή δουλειά, στα φορτηγά, στα πλοία,
στις χώρες που δεν είδαμε και στα σοφά βιβλία,
υπάρχεις μέσα στα γιαπιά, στις φάμπρικες, στο μόχτο,
στις μυστικές τις θάλασσες και στα πουλιά στον όχτο.
|
Ipárchis sto glikó pri, sti gáza tin krokáti,
sto sínnefo, ston keravnó, sti dísi ti flogáti,
ipárchis sto pikró psomí, sta mátia ta klaména,
ston kósmo aftó to máteo, stus állus ke s’ eména.
Ipárchis sti sklirí duliá, sta fortigá, sta plia,
stis chóres pu den idame ke sta sofá vivlía,
ipárchis mésa sta giapiá, stis fábrikes, sto móchto,
stis mistikés tis thálasses ke sta puliá ston óchto.
Ipárchis ke fengovolun óla apó ti matiá su,
mitéra, agápi ki aderfí prosefchome brostá su,
ipárchis sto pikró psomí, sta mátia ta klaména,
ston kósmo aftó to máteo, stus állus ke s’ eména.
Ipárchis sti sklirí duliá, sta fortigá, sta plia,
stis chóres pu den idame ke sta sofá vivlía,
ipárchis mésa sta giapiá, stis fábrikes, sto móchto,
stis mistikés tis thálasses ke sta puliá ston óchto.
|