Μου λείπεις και πάλι σταμάτησε ο χρόνος
και μοιάζει η καρδιά μου σαν έρημος δρόμος
θολό το μυαλό μου βροχή στην ματιά μου
παλεύω να ζήσω με την μοναξιά μου
Υπάρχω για σένα για σένα κι ας λειώνω
στα χάρισα όλα και δε μετανιώνω
κομμάτια έχω γίνει και μέσα μου σπάω
μα υπάρχω ακόμα γιατί σ’ αγαπάω
Ανάβω τσιγάρο το δάκρυ το σβήνει
δεν πίνω το ουίσκι εκείνο με πίνει
σε ποιον να μιλήσω δε θέλω κανένα
και μένα έχω χάσει αφού έχασα εσένα
Υπάρχω για σένα για σένα κι ας λειώνω
στα χάρισα όλα και δε μετανιώνω
κομμάτια έχω γίνει και μέσα μου σπάω
μα υπάρχω ακόμα γιατί σ’ αγαπάω
|
Mu lipis ke páli stamátise o chrónos
ke miázi i kardiá mu san érimos drómos
tholó to mialó mu vrochí stin matiá mu
palevo na zíso me tin monaksiá mu
Ipárcho gia séna gia séna ki as lióno
sta chárisa óla ke de metanióno
kommátia écho gini ke mésa mu spáo
ma ipárcho akóma giatí s’ agapáo
Anávo tsigáro to dákri to svíni
den píno to uíski ekino me píni
se pion na milíso de thélo kanéna
ke ména écho chási afu échasa eséna
Ipárcho gia séna gia séna ki as lióno
sta chárisa óla ke de metanióno
kommátia écho gini ke mésa mu spáo
ma ipárcho akóma giatí s’ agapáo
|