|
Xάρε, να ήσουν άνθρωπος
για μία ώρα μόνο…
να νιώσεις από μοναξιά,
να νιώσεις από πόνο!!
Θα `θελα να ‘σουν άοπλος,
να έβγαινες σεργιάνι
κι εγώ να κράταγα σπαθί,
να κράταγα δρεπάνι..
Και στα καλά καθούμενα, έτσι γιατί γουστάρω,
ό, τι πολυτιμότερο έχεις να σου το πάρω..
Μα εσύ δεν είσαι άνθρωπος, εσύ είσαι δολοφόνος
και που μιλάω με σένανε χαμένος πάει ο χρόνος…
Χάρε, να ήσουν άνθρωπος
να δω τη δύναμή σου
να ήσουνα στη θέση μου,
να ήμουν στη δική σου…
Και στα καλά καθούμενα, έτσι γιατί γουστάρω
ό, τι πολυτιμότερο έχεις να σου το πάρω..
Μα εσύ δεν είσαι άνθρωπος, εσύ είσαι δολοφόνος
και που μιλάω με σένανε χαμένος πάει ο χρόνος..
|
Xáre, na ísun ánthropos
gia mía óra móno…
na niósis apó monaksiá,
na niósis apó póno!!
Tha `thela na ‘sun áoplos,
na évgenes sergiáni
ki egó na krátaga spathí,
na krátaga drepáni..
Ke sta kalá kathumena, étsi giatí gustáro,
ó, ti politimótero échis na su to páro..
Ma esí den ise ánthropos, esí ise dolofónos
ke pu miláo me sénane chaménos pái o chrónos…
Cháre, na ísun ánthropos
na do ti dínamí su
na ísuna sti thési mu,
na ímun sti dikí su…
Ke sta kalá kathumena, étsi giatí gustáro
ó, ti politimótero échis na su to páro..
Ma esí den ise ánthropos, esí ise dolofónos
ke pu miláo me sénane chaménos pái o chrónos..
|
